Bacurau: ontdek curiosa, legendes en nog veel meer over de vogel!

Bacurau: ontdek curiosa, legendes en nog veel meer over de vogel!
Wesley Wilkerson

Leer alles over de Bacurau vogel

Curiango, carimbamba, ju-jau, tomorrow-I'll-come. Al deze namen verwijzen naar slechts één vogel: de Bacurau (Nyctidromus albicollis), een prachtig dier uit de Cerrado. Het zijn nieuwsgierige en verkennende dieren, uitstekende vliegers die zich kunnen voeden met verschillende levende wezens en die zelfs de inspiratie vormden voor de naam van een meermaals bekroonde nationale film in 2019.

In dit artikel zullen we ons dus verdiepen in de kenmerken van deze vogel, die bekend staat om zijn nachtelijke gewoonten en zijn vermogen om zich te camoufleren voor roofdieren. Verder zullen we feiten ontdekken over zijn habitat, voortplanting en gedrag.

Deze en vele andere curiosa en legendes over de vogel staan in het artikel dat je nu gaat lezen. Veel leesplezier!

Zie ook: Een kat met een slechte adem? Bekijk de oorzaken en hoe je de kattenadem verwijdert!

Kenmerken van de Bacurau

De Bacurau is een prachtige en fascinerende vogel, die iedereen die hem ziet kan bekoren. Met dit in gedachten ontdek je hieronder kenmerken die je kennis over hem zullen verdiepen, bijvoorbeeld zijn visuele kenmerken, grootte en gewicht, zijn oorsprong en zelfs zijn gedrag. Zullen we erheen gaan?

Visuele kenmerken van Bacurau

Het volwassen mannetje heeft grijsbruine vleugels met kleine vlekjes en tijdens de vlucht is de brede witte streep op zijn vleugel zichtbaar. Bij het vrouwtje is alleen de vleugeltip wit, met een smalle beige of geelachtige streep.

De Bacurau heeft een korte zwarte snavel en donkerbruine ogen. Zijn poten zijn kort en, net als zijn poten, grijsachtig. De keel van de vogel heeft op zijn beurt een grote witte vlek. Zelfs de kleur en de vlekken op het lichaam van de Bacurau doen vreemd genoeg denken aan uilen!

Afmetingen en gewicht van Bacurau

Om een beter idee te krijgen van zijn grootte: de Bacurau is iets kleiner dan een valkparkiet. Zijn vleugels zijn echter groot en kunnen tot de helft van de lengte van de staart van de vogel zijn.

Het gewicht is een kenmerk dat het seksueel dimorfisme markeert (verschillen tussen mannetjes en vrouwtjes van dezelfde soort). Het mannetje Bacurau kan tussen 44 en 87 g wegen, terwijl het vrouwtje meestal tussen 43 en 90 g weegt.

Oorsprong en habitat van de Bacurau

Bacurau vogels zijn wijdverspreid in beboste gebieden in heel Brazilië, voornamelijk in de Cerrado of in velden met verspreide bomen, d.w.z. het zijn vogels die houden van tropische klimaten met iets hogere temperaturen. De Bacurau is ook aanwezig in andere Zuid- en Midden-Amerikaanse landen met temperaturen die vergelijkbaar zijn met die in Brazilië, naast het bewonen van, in Noord-Amerika, de extremehet zuiden van de Verenigde Staten en Mexico.

Gedrag van de soort

De Bacurau is een kleine vogel die de voorkeur geeft aan de nacht boven de dag. Zijn opmerkelijke zang heeft hem zelfs een aantal populaire bijnamen opgeleverd. Hoewel hij heel goed vliegt, leeft hij op de grond, altijd verstopt en op zoek naar insecten.

Een Bacurau overdag zien komt niet vaak voor, maar het kan gebeuren als de vogel schrikt en besluit weg te vliegen. Bacurau's zijn niet alleen erg beweeglijk, maar ook uitstekende vliegers.

Omdat het dier een nachtvogel is, worden zijn geluiden vooral 's nachts gehoord. De vogel heeft, net als de vogel die bekend staat als "quero-quero", een karakteristiek lied waaraan hij zijn naam te danken heeft. Als de nacht valt, verandert het geluid dat hij uitzendt en begint hij het fluitje "cu-ri-an-go" te neuriën, vandaar dat hij ook bekend staat onder deze naam.

Bacurau Voeding

De Bacurau is een beweeglijke vogel met een nachtelijke gewoonte die zich voornamelijk voedt met verschillende insecten en heeft dus weinig moeite om voedsel te vinden:

De Bacurau is een insectenetende vogel

De Bacurau vogel eet insecten van verschillende soorten, waaronder kevers, bijen, motten, vlinders, wespen en zelfs mieren. Met andere woorden, voedsel vinden is verre van een moeilijke missie voor een Bacurau.

Ze zijn zeer behendig in hun vluchten en kunnen met dezelfde behendigheid insecten vangen in open gebieden of in gesloten bossen. Het verschil is dat ze in het bos nog steeds rekenen op camouflage als strategie.

Hoe jaagt de Bacurau op zijn prooi?

Vogels die het grootste deel van de tijd op de grond leven, maar uitstekende vliegvaardigheden hebben ontwikkeld en zeer wendbaar zijn in de lucht. Dit zijn de Bacurai. Met deze strategie zijn ze erin geslaagd hun insectenmenu te verbreden en ook vliegende insecten in hun dieet op te nemen.

Ondanks het feit dat de Bacurau een kleine vogel is, heeft hij grote vleugels die een grotere beweeglijkheid in zijn vluchten mogelijk maken. Zo kan de vogel snel een onbeweeglijke positie verlaten, kleine vliegende insecten die verstrooid voorbij komen achtervolgen en vangen.

Nachtelijke gewoonten zijn voordelig voor de Bacurau

Als de nacht valt en er stilte heerst, besluit de Bacurau op zoek te gaan naar voedsel. Het belangrijkste voordeel van de Bacurau bij het voeden is dat hij dankzij zijn nachtelijke gewoonte een grote verscheidenheid aan insecten kan vinden, waardoor hij minder hoeft te concurreren met andere dagactieve soorten.

Motten zijn een gemakkelijke prooi

Motten en kevers, zoals de Bacurau, hebben nachtelijke gewoonten en zijn zeer talrijke insecten. Ze vormen een gemakkelijke prooi voor de vogel, die zich kan camoufleren en door bomen of open velden kan vliegen op zoek naar zijn prooi. Daarnaast zijn er veel andere insecten die de nacht verkiezen boven de dag, zoals vliegen en muggen.

Bacurau fokkerij

Bekijk hoe het nest wordt gevormd en alle processen die komen kijken bij het uitbroeden van de eieren, maar ook hoe de bescherming, camouflage en ontwikkeling van de kuikens plaatsvindt:

Nestvorming, eieren leggen en broeden

Het nest van de Bacurau zit lang niet zo vol met in elkaar verstrengelde twijgen als sommige vogels zorgvuldig voor hun kuikens bouwen. In feite komt het neer op een klein holletje of kuiltje in de grond, waar de eieren in worden gelegd.

Deze eieren meten ongeveer 27 x 20 mm en zijn roze van kleur met donkere vlekken. Het is gebruikelijk dat de Bacurau twee eieren legt in een legsel, op afwisselende dagen, die gemiddeld 5,75 g wegen.

De broedtijd duurt ongeveer 19 dagen en beide ouders broeden de eieren uit, hoewel het vrouwtje tijdens deze periode meer aanwezig is. Wanneer ze uiteindelijk uitkomen, blijven de pasgeboren kuikens 20 tot 25 dagen bij de ouders voordat ze het nest verlaten.

Hoe beschermt de Bacurau zijn nest?

Foerageren is een veelvoorkomend gedrag van vogels in een poging om hun nest te beschermen, en kan plaatsvinden voor of na het uitkomen van de eieren.

Bij de Bacuraus zijn de geïdentificeerde gedragingen de directe vlucht, waarbij de vogel van plaats verandert door op verschillende punten te landen en het roofdier af te leiden, en de actie van springen en met de vleugels tegen de grond slaan om te simuleren dat hij gewond is, bekend als gebroken vleugel.

Beschermingsmechanisme: camouflage van de kleine jongen

Het verenkleed van de Bacurau kuikens heeft een kleur die hun genetische aanpassing aan de omgeving versterkt. Het is bijna identiek aan de grond waarop ze leven, en de vogel kan zich tussen het gebladerte gemakkelijk camoufleren voor roofdieren en voor meer rust zorgen wanneer hij zich verplaatst.

Ze zijn klein en hebben bijna dezelfde kleur als de bladeren, waardoor ze moeilijk te herkennen zijn. De kuikens kunnen dus zelf op zoek gaan naar hun voedsel, de omgeving verkennen en zich voorbereiden op het leven buiten het nest.

Puppy ontwikkeling

Het voeden van de nestjongen wordt voornamelijk gedaan door het mannetje Bacurau. Bovendien, altijd alert op bedreigingen, gebruikt de volwassene het "gebroken vleugel" gedrag om hem af te leiden van het nest en zo de jongen te beschermen. Na ongeveer 20 levensdagen beginnen de nestjongen kleine gecoördineerde vluchten te maken. Wanneer ze terugkeren, bewegen ze nauwelijks en blijven gecamoufleerd tussen de bladeren.

Bacurau legendes

De Bacurau vogel is gegarandeerd aanwezig in verschillende Braziliaanse legendes, meestal verteld door de eerste bewoners van het Tupiniquim land. De inheemse cultuur, die elementen uit de natuur en de wezens die erin leven gebruikt om mooie verhalen te creëren, zou niet anders doen met de Bacurau. Ontdek daarom hieronder de legendes en zeer interessante mysteries over deze vogel:

Bacurau schrijver

Ooit, lang voordat Pedro Álvares Cabral voet zette op Braziliaans land, was een Fenicisch schip op weg naar Brazilië. Volgens de legende hadden de Feniciërs, die bekend stonden om hun vaardigheid in navigatie, ons al eerder bezocht.

Aan boord van dit schip bevond zich een schriftgeleerde die druk bezig was met zijn perkamenten. Toen hij het vasteland bereikte, verdwaalde hij en kwam terecht bij een indianenstam. De indianen hielden de man voor een "Vogelgod" en kleedden hem helemaal in het wit.

De god Tupã, een beroemde entiteit uit de Tupi-Guarani mythologie, was erg boos over het tafereel en besloot de schrijver te veranderen in een vogel, die Bacurau werd gedoopt. Zo ontstond de uitdrukking "É dizendo e Bacurau escrevendo" (Het is zeggen en de Bacurau schrijft), verwijzend naar de schrijver die de hele situatie op zijn perkament bleef noteren. Interessant, nietwaar?

Bacurau en het zadel

De legende speelt zich af in het koloniale Brazilië en vertelt dat een Bacurau op een dag een meisje zag rijden door het bos. Ze was erg mooi en de vogel werd al snel verliefd en begon haar te volgen. Plotseling raakte het paard geïrriteerd tijdens de reis en besloot impulsief om over de rivier te springen. Het dier en zijn eigenaar vielen bewusteloos aan de overkant van de rivier.

De Bacurau, die het tafereel observeerde, besloot het gevilde zadel van het paard te repareren en stopte wat van zijn veren tussen het zadel en de deken. Het meisje werd wakker en stapte weer op haar paard, en de twee hadden nooit meer problemen met rijden.

Bacurau en kiespijn

Een zeer merkwaardige legende vertelt dat de veer van de Bacurau kiespijn geneest. De inheemse traditie vertelt dat wanneer een kind zijn tand verliest, hij deze op het dak van de hut moet gooien en tegen de Bacurau moet zeggen dat hij er een mooie, sterke tand voor in de plaats moet brengen.

Zie ook: Dieren met nachtelijke gewoonten: weet wat het zijn en bekijk de soorten!

Op een keer had de Indiaanse Jurema, beroemd in de nationale literatuur, hevige kiespijn en ging ze klagen bij de sjamaan, die haar aanraadde het gebit te laten trekken. De Indiaanse weigerde en besloot de Bacurau te vragen haar tand te genezen, immers, als de vogel in staat was mooie tanden te brengen, kon hij haar ook genezen.

De relevantie van Bacurau

De vogel die de naam Bacurau draagt, draagt veel van de populaire cultuur met zich mee. Aanwezig in verschillende legendes, zoals eerder vermeld, werd de Bacurau zelfs bekend als de naam van de film van de Braziliaanse regisseur Kleber Mendonça Filho, uitgebracht in 2019, die sterke sociale kritiek heeft.

De Bacurau, die klein en ongevaarlijk lijkt, is in feite een behendige en sluwe vogel tijdens zijn nachtelijke vluchten. Hij heeft zelfs talloze strategieën ontwikkeld om zijn roofdieren te ontwijken en zich ongezien over de bosgrond te verplaatsen.

Het is een van de bekendste soorten in Brazilië, een grote vertegenwoordiger van de nationale fauna en komt in veel legendes voor. Toch is het een mysterieuze vogel die alleen besluit te verschijnen als het stil is in de nacht.




Wesley Wilkerson
Wesley Wilkerson
Wesley Wilkerson is een ervaren schrijver en gepassioneerd dierenliefhebber, bekend om zijn inzichtelijke en boeiende blog, Animal Guide. Met een graad in zoölogie en jarenlang gewerkt als natuuronderzoeker, heeft Wesley een diep begrip van de natuurlijke wereld en een uniek vermogen om contact te maken met allerlei soorten dieren. Hij heeft veel gereisd, zich ondergedompeld in verschillende ecosystemen en hun diverse wilde dierenpopulaties bestudeerd.Wesley's liefde voor dieren begon op jonge leeftijd toen hij talloze uren doorbracht met het verkennen van de bossen in de buurt van zijn ouderlijk huis, waarbij hij het gedrag van verschillende diersoorten observeerde en documenteerde. Deze diepe band met de natuur voedde zijn nieuwsgierigheid en gedrevenheid om kwetsbare dieren in het wild te beschermen en te behouden.Als ervaren schrijver combineert Wesley in zijn blog vakkundig wetenschappelijke kennis met boeiende verhalen. Zijn artikelen bieden een kijkje in het boeiende leven van dieren, werpen licht op hun gedrag, unieke aanpassingen en de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd in onze steeds veranderende wereld. Wesley's passie voor belangenbehartiging van dieren komt duidelijk naar voren in zijn schrijven, aangezien hij regelmatig belangrijke kwesties aan de orde stelt, zoals klimaatverandering, vernietiging van leefgebieden en natuurbehoud.Naast zijn schrijven ondersteunt Wesley actief verschillende dierenwelzijnsorganisaties en is hij betrokken bij lokale gemeenschapsinitiatieven gericht op het bevorderen van coëxistentie tussen mensenen dieren in het wild. Zijn diepe respect voor dieren en hun leefgebieden komt tot uiting in zijn inzet voor het promoten van verantwoord natuurtoerisme en het onderwijzen van anderen over het belang van het handhaven van een harmonieus evenwicht tussen mens en natuur.Via zijn blog, Animal Guide, hoopt Wesley anderen te inspireren om de schoonheid en het belang van de diverse dieren in het wild op aarde te waarderen en om actie te ondernemen om deze dierbare wezens te beschermen voor toekomstige generaties.