Inhoudsopgave
Ken je de curicaca?
Met de wetenschappelijke naam Theristicus caudatus staat de curicaca bekend om zijn schrille en karakteristieke lied dat 's ochtends vroeg wordt gezongen. De curicaca is een pelecaniforme wilde vogel die veel voorkomt op het Braziliaanse grondgebied en in de rest van Zuid-Amerika.
De curicaca is ook erg in trek bij ecotoeristen, omdat het vogels zijn met een uniek uiterlijk of omdat ze erg sociaal zijn. De curicaca heeft zeer vertrouwde gewoonten en kan zelfs heel goed samenleven met mensen. Bovendien wordt hij meestal beschouwd als een luxegast van boeren.
In dit artikel lees je ook over de belangrijkste bijzonderheden van de curicaca, van zijn levensstijl en uiterlijk tot enkele curiositeiten.
Kenmerken van de curicaca
De curicaca is in veel opzichten een unieke vogel. Je kunt het hebben over zijn kleur, zijn zang of zelfs zijn gewoonte om in groepen te leven. Sommige van deze kenmerken dragen ertoe bij dat de vogel veel voorkomt in verschillende regio's van het land. Leer er hieronder meer over.
Fysieke kenmerken van curicaca
De curicaca is een middelgrote vogel. Zijn opvallendste kenmerken zijn zijn lichte kleur en brede vleugels. Het verenkleed van de vogel is overwegend grijs, met donkere tinten op de veren en staart, en bleker op de borst en buik. Zijn snavel is lang, slank en zwart, en zijn poten zijn lang voor het lichaam.
Het mannetje is over het algemeen iets groter dan het vrouwtje, met een hoogte van 70 centimeter en een spanwijdte van 145 centimeter, maar afgezien daarvan zijn de geslachten praktisch niet van elkaar te onderscheiden. Het echte handelsmerk van de curicaca heeft niets te maken met zijn uiterlijk, maar eerder met zijn eigenaardige, zeer luide en krachtige zang. Wie de roep van de vogel kent, zal hem nauwelijks verwarren met enig ander geluid.
Geografische spreiding
De curicaca komt voor in wilde gebieden in verschillende regio's van Brazilië. Ze zijn met name te vinden op het eiland Marajó in Pará en in de Pantanal van Mato Grosso. De vogel is ook relatief algemeen in Ceará.
De curicaca komt ook buiten Brazilië voor, in Zuid-Amerika in het algemeen, vooral in Panama, Chili en Uruguay.
Curicaca leefgebied
De natuurlijke habitat van de wilde curicacas zijn halfopen gebieden, meestal te vinden in droge bosranden, serrados en caatingas, maar ook in velden, weilanden en zelfs moerassen.
Vanwege de branden in de Pantanal zijn ze ook aangetroffen in de stedelijke gebieden in Brasilia, voornamelijk in het Pilot Plan waar veel groen bewaard is gebleven.
Fokken van de curicaca
De curicaca bouwt nesten van twijgen in grote bomen of op rotsen in de velden. De vogel legt meestal 2 tot 5 eieren, die wit en gespikkeld zijn. Het broeden duurt 20 tot 25 dagen en de kuikens worden gevoed door regurgitatie.
Alleen in deze periode zijn vogels niet meer vreedzaam, ze worden territoriaal en mogelijk agressief, zelfs tegen mensen.
De curicaca voeren
Het menu van de curicaca is divers: met zijn gekromde snavel kan hij in de pluizige aarde jagen en insecten en larven verzamelen. Hij eet ook spinnen en andere ongewervelde dieren, naast amfibieën en zelfs kleine slangen, ratten en slakken. Hoewel ongebruikelijk, jaagt de vogel ook in het water, als al het andere faalt.
Meer informatie over de curicaca
De curicaca maakt deel uit van een zeer bijzondere vogelfamilie. Als de vogels van de familie al bijzonder zijn, dan is hij dat nog meer, te beginnen met zijn zang en zijn vermogen om zich aan te passen.
Gedrag van de curicacavogel
De curicaca is een sociale vogel, een eigenschap die bewezen wordt door zijn gewoonte om in zwermen te leven, en zelfs binnen deze zwermen zijn er koppels. Als het tijd is om te slapen, geven ze de voorkeur aan hoge takken en alle vogels van de zwerm blijven bij elkaar. Maar zelfs allemaal in dezelfde boom, slapen ze in paren of alleen, in het geval van de ongepaarde curicaca.
De vogel is ook niet agressief en het is gebruikelijk om ze te zien in gebieden waar mensen wonen, van landbouwgebieden tot goed beboste stedelijke centra. Ze zijn alleen territoriaal als het om hun nesten gaat en kunnen hun karakteristieke lied laten horen om indringers af te schrikken en zelfs agressief worden.
Curicaca-familie
De curicaca komt uit de Threskiornitidae familie, de groep van de ibissen. De leden zijn vogels die lijken op reigers - groot formaat, lange snavels en naar beneden gebogen. Net als de curicaca nestelen de meeste andere vogels van deze familie ook in bomen en is er weinig verschil tussen mannetjes en vrouwtjes.
Enkele andere bekende leden dan de curicaca zijn de tapicuru, de lepelaar, de coró-coró en de guará.
Zie ook: Hoe registreer je een papegaai? Hier zijn tips om je huisdier te legaliserenBevolking
De curicaca is een dier dat niet met uitsterven wordt bedreigd en er is geen bescherming voor hen, die als wilde vogels leven zonder dat de mens zich ermee hoeft te bemoeien om te overleven. Dit komt omdat de vogel zich heel goed kan aanpassen, in staat is om in verschillende regio's te leven - waaronder sommige die door mensen worden bewoond - en zich met veel verschillende soorten voedsel kan voeden.
De vlucht van de curicaca
De curicaca heeft de gewoonte om tijdens zijn actieve periodes urenlang te vliegen om te jagen. Hij vliegt op grote hoogte en doet dat met een elegant verlengde nek, een eigenaardigheid die kenmerkend is voor de vogels van zijn familie.
De vogel heeft een vlek op de bovenkant van zijn vleugels die normaal verborgen is, behalve tijdens de vlucht, wanneer hij zichtbaar wordt.
Zie ook: Siberische Husky kleuren (vacht en ogen): bekijk de types!Curiosa van de curicaca
Naast hun kenmerken en gewoonten hebben de curicaca's een aantal eigenaardigheden die betrekking hebben op hun soort. Zie hieronder een aantal van de vele eigenaardigheden die de soort heeft.
Vriend van boeren
Veel van de dieren en insecten die op het menu van de curicaca staan, zijn schadelijk voor gewassen en gewassen. De vogel is daarom een uitstekende metgezel bij het bestrijden van ongedierte, waardoor ze luxegasten zijn van boerderijeigenaren. Het is gebruikelijk op boerderijen in het zuiden van het land om curicaca's aan te treffen en hun gezang in de omgeving te horen.
Curicaca: een vogel met een luide roep
De curicaca staat bekend als de wekker van de Pantanal, precies vanwege zijn sterke roep. De roep is zo opvallend dat de populaire naam van de vogel een onomatopee is, die sterk lijkt op zijn lied. Als de hele kudde besluit om het te zingen, is het mogelijk om het van kilometers afstand te horen.
De curicaca is de symboolvogel van een stad
Wet nr. 636, aangenomen in 2008, heeft de curicaca uitgeroepen tot de symboolvogel van de gemeente São José dos Ausentes, Rio Grande do Norte. De vogel komt veel voor in de regio en zijn kreten zijn te horen in de stad en bij nabijgelegen watervallen. Het is mogelijk om curicacanesten te vinden, zelfs in de stad, op palen en dergelijke.
De curicaca is een verbazingwekkende en nog steeds mysterieuze vogel!
Je weet nu bijna alle algemene kennis die er bestaat over de curicaca. De vogel heeft zeer interessante gewoonten, evenals een unieke zang en uiterlijk. Bovendien heb je gezien dat het geen zeldzame vogel is: je kunt overal in Brazilië een niet zo verafgelegen plek vinden om hem te observeren.
We zagen dat de vogel zich aanpast aan wilde, stedelijke en agrarische gebieden. Als je boer bent en je ziet curicaca's in de buurt van je plantage, wees dan niet verbaasd: ze zijn een natuurlijke plaagbestrijder, die zich voedt met verschillende insecten en kleine dieren die schadelijk zijn voor gewassen. Het is de moeite waard om de curicaca ten minste één keer in je leven te zien (en te horen).
