Inhoudsopgave
Ontmoet de quati!
De neusbeer is een prachtig zoogdier van het geslacht Nasua dat bewondering oogst bij mensen over de hele wereld die de vriendelijke en karakteristieke kenmerken van het dier bewonderen. De neusbeer, die van nature voorkomt in dichte bosgebieden, trekt niet alleen veel aandacht als hij in dierentuinen wordt gezien, maar lijkt ook fysiek veel op een wasbeer, maar heeft een aantal bijzonderheden.
De spitse neus met een krachtige en nauwkeurige snuit, de lange staart en lange en scherpe klauwen zijn slechts enkele van de vele attributen van de neusbeertjes. In dit artikel leer je de belangrijkste fysieke en gedragskenmerken van de neusbeertjes, hun eetgewoonten, de verschillende soorten van deze dieren en zelfs rariteiten. Zullen we gaan?
Kenmerken van de quati
Wilde dieren zijn dieren die van oorsprong in de natuur leven en geen contact hebben (of zouden moeten hebben) met mensen. De quatis, die als wild worden gekarakteriseerd, hebben kenmerken die veel verder gaan dan wat het gezond verstand weet. Daarom leer je hieronder meer over technische en fundamentele aspecten om deze dieren grondig te leren kennen. Laten we gaan!
Technisch gegevensblad
Onder het geslacht van de neusberen, Nasua, zijn er drie soorten bekend: Nasua nasua, Nasua narica en Nasua nelsoni. Over het algemeen zijn ze tussen 110 en 130 cm lang, zodat de helft van de lichaamsgrootte betrekking heeft op de staart, die meestal vrij lang is. Bovendien kunnen neusberen tot 11 kg wegen, maar het gemiddelde gewicht ligt meestal lager, rond de 4 kg.
Quatis hebben een dunne, langwerpige en zwarte snuit en witachtige vlekken op het gezicht en rond de ogen. De vacht varieert van geel tot donkerbruin op de rug, zodat de buik van het dier lichter is. De oren zijn klein en afgerond en het gezicht is driehoekig.
Zie ook: Alles over de Macrobrachium amazonicum of amazonegarnaalGewoonten
De gewoonten van de quati zijn voornamelijk overdag, dus dit zoogdier klimt meestal naar de toppen van bomen om uit te rusten en zich 's nachts terug te trekken, omdat het een uitstekende klimmer is en zijn staart gebruikt als stabiliteitsfactor aan de top van takken. Het dier is erg sociaal, vooral de vrouwelijke quati, en leeft meestal in roedels die kunnen oplopen tot meer dan 25 individuen.
Verder communiceren de leden van de troep meestal met elkaar door waarschuwingsgeluiden te maken wanneer ze bedreigd worden. De mannetjes leven het liefst alleen, maar voegen zich bij de vrouwtjes wanneer ze aan het paren zijn.
Plaats van herkomst en distributie
De meeste neusbeertjes komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika, waar tropische wouden het middelpunt vormen. Ze leven voornamelijk in het zuiden van Colombia en Paraguay en zijn ook aanwezig in het noorden van Argentinië. Wat Brazilië betreft, is het mogelijk om ze bijna overal te vinden, behalve in Rio Grande do Sul, vanwege de mildere temperaturen.
De neusbeertjes komen ook voor in Noord-Amerika, meer bepaald in de Verenigde Staten. Ze verkiezen het zuiden van het land, waar er overwegend beboste gebieden zijn, hoewel er enkele zwermen zijn in woestijngebieden, in Arizona.
Gezinsleven van de quatis
Wat het gezinsleven betreft, reserveren neusbeertjes meestal een bepaald territorium om samen te leven en voor de jongen te zorgen. Vrouwtjes zijn actiever en blijven in de gemeenschap om de jongen groot te brengen en voedsel te zoeken. Volwassen mannetjes zijn daarentegen meer solitair, helpen niet bij de verzorging van de jongen en zoeken alleen naar voldoende voedsel om te overleven.
Voortplanting
De voortplanting van neusbeertjes is meestal periodiek en vindt plaats tussen januari en maart. De mannetjes voegen zich bij groepen vrouwtjes en laten hun tanden en klauwen zien aan de concurrenten. Als ze een partner vinden, paren ze.
De dracht van het vrouwtje duurt ongeveer twee maanden en tijdens deze periode blijft ze weg van de rest van de groep. Er worden twee tot zeven kuikens geproduceerd, die na zes weken met hun moeder terugkeren naar de kudde.
Quati-voer
De neusbeertjes zijn van nature omnivore dieren, dat wil zeggen dat ze geen problemen hebben met het eten van voedsel dat tot verschillende voedselklassen behoort, waaronder insecten, fruit, eieren en vlees. Bekijk ze hieronder:
Insecten
Insecten zijn voedingsmiddelen met een hoge voedingswaarde, eiwitten en rijk aan minerale zouten zoals calcium, zink en ijzer. Quatis eten ze graag omdat ze ze gemakkelijk kunnen vinden: of ze nu hoog in de bomen zitten, tussen de takken of zelfs onder de grond, deze dieren gebruiken hun lange snuit om oppervlakken om te woelen en te zoeken naar kleine geleedpotigen.
Fruit
Over het algemeen maakt het gemak en de beschikbaarheid van fruit voor de neusbeertjes, die ze verzamelen van bomen of op de grond, ze tot de favoriete voedselcategorie van de neusbeertjes. Bovendien zijn de voordelen van fruit ontelbaar, ze bevatten immers vitaminen, mineralen, antioxidanten, voedingsstoffen en eiwitten.
Deze zoogdieren stellen guaves, vijgen, appels, sinaasappels en peren zonder pitten erg op prijs, omdat deze giftig voor ze kunnen zijn.
Eieren
Naast insecten en fruit kunnen neusbeertjes ook eieren eten, een geweldige bron van eiwitten en voedingsstoffen. Maar hoewel ze die van kippen eten, is zo'n vogel niet altijd beschikbaar voor het zoogdier om zich te voeden. In dit geval kan de neusbeertje, om zich te voeden, eieren stelen uit vogelnesten in de boomtoppen of takken.
Vlees
Omdat het een omnivoor is, voedt de neusbeertje zich ook met vlees. Hij kan jagen op sommige dieren zoals hagedissen, slangen, vogels en zelfs kleine zoogdieren, bijvoorbeeld ratten en eekhoorns. Omdat neusbeertjes over het algemeen opportunistische alleseters zijn, eten ze het voedsel dat het meest beschikbaar is. Als er een groot aanbod is van dergelijke dieren, zullen ze geneigd zijn zich daarmee te voeden.
Soorten quati
Er zijn drie soorten neusbeertjes bekend die tot het Nasua geslacht behoren: Nasua nasua, Nasua narica en Nasua nelsoni. De eerste staat bekend als de ringstaart quatis, de tweede als de witneus quatis en de derde als de cozumel quatis. Laten we gaan:
Ringstaartkaketoe
De ringstaartquati (Nasua nasua) is de bekendste en meest wijdverspreide van de drie soorten. Hij leeft in beboste gebieden verspreid over heel Zuid-Amerika, waar hij veel helpt bij de verspreiding van zaden, want als hij de vruchten van bomen eet, verwijdert hij het vruchtvlees en gooit het op de grond, waar het in de toekomst zal bloeien.
Witneuskaketoe
De Quati met de witte neus (Nasua narica) is een quati die, zoals zijn naam al aangeeft, een witte neus heeft, die ook lang en plat is, wat hem onderscheidt van de andere quati in de groep. Hij komt ook veel voor in Arizona, een staat in de Verenigde Staten, en in Panama.
Kaketoe
De cozumel cheatis (Nasua nelsoni) is een endemische Mexicaanse cheatis die oorspronkelijk voorkomt op het eiland Cozumel. Er is niet veel bekend over deze cheatis en lange tijd werd zelfs gedacht dat ze een ondersoort waren van de Nasua narica cheatis, maar toch worden ze waarschijnlijk ernstig bedreigd.
Zie ook: Wat is de prijs van de Franse Bulldog? Bekijk de kosten en waar te koopCuriosa over de quati
Naast de belangrijkste feiten over neusbeertjes en de levenswijze van deze zoogdieren, zijn er ook fascinerende curiosa over deze dieren. Weet je bijvoorbeeld wat het verschil is tussen neusbeertjes en wasberen? Bekijk dit en nog veel meer hieronder:
Verschil tussen de quati en de wasbeer
Hoewel neusberen en wasberen veel op elkaar lijken, vertegenwoordigen ze verschillende dieren. Het grootste verschil is de grootte van deze dieren: wasberen zijn meestal veel kleiner dan neusberen, met een verschil van wel 50 cm tussen hen. Een ander verschil zit in de handen: de hand van de wasbeer is ontbloot, daarom wordt hij in Brazilië mão-pelada genoemd.
Is Quati gevaarlijk?
De neusbeertje is niet gevaarlijk als je hem niet onveilig maakt. Met andere woorden, als je hem niet bedreigt of zijn territorium binnendringt, zal hij geen gevaar voor je vormen! Toch is het de moeite waard om erop te wijzen dat de tanden van neusbeertjes erg scherp zijn en dat hun klauwen scherp en sterk zijn. Daarom, als je een neusbeertje ziet, speel dan geen slechte spelletjes en probeer hem niet te vangen!
Ecologisch belang van de quati
Het is uiterst belangrijk om te helpen bij het behoud van de quati's, omdat deze dieren helpen bij de verspreiding van zaden in de bossen. Wanneer ze de vruchten van bomen eten, elimineren ze deze zaden vaak in hun uitwerpselen, die vervolgens in de bodem ontkiemen. Dit feit draagt in grote mate bij aan het behoud van bomen en benadrukt het ecologische belang van de quati.
Quatis in dierentuinen
Quatis zijn synantropische dieren, dat wil zeggen dat ze graag in de buurt van menselijke gemeenschappen leven in ruil voor onderdak, voedsel en water. Daarom zijn er natuurreservaten en dierentuinen die quatis op hun terrein houden zodat ze zich dagelijks comfortabel en veilig kunnen voelen. Het is zelfs mogelijk om ze te vinden in de Brasilia Zoo, in het Federale District.
Factoren die de quatis bedreigen
Hoewel er verschillende soorten quatis zijn, zijn er factoren die voor al deze soorten een grote bedreiging vormen. De belangrijkste zijn: illegale jacht om de huid van het dier te verwijderen voor commerciële doeleinden en textiel; het verlies van de natuurlijke habitat door ontbossing en menselijke invasie; en de dierenhandel die ze verzamelt om ze als huisdier te verhandelen.
Daarom moet je, om deze zoogdieren te beschermen, bewust zijn en weten hoe je hun leefruimte kunt respecteren.
De quatis zijn fascinerend en moeten bewaard blijven!
Quatis zijn dieren die niet alleen mooi zijn, maar ook heel intelligent en eigenaardig en die de aandacht trekken van alle mensen die ze zien. Er zijn drie soorten bekend en de meest voorkomende onder hen is de geelstaartquatis. Alle drie de soorten quati leven echter graag in dichtbegroeide en tropische bosgebieden.
Hier kun je meer te weten komen over de verschillende kenmerken van neusbeertjes, bijvoorbeeld waar ze leven, wat ze eten, hoe ze zich voortplanten, hun gezinsleven en nog veel meer. Bovendien heb je begrepen dat deze zoogdieren niet gelijk zijn aan wasberen en dat ze geen enkel gevaar vormen voor wie hen niet bedreigt!
