Feiten over de anaconda: fysiek en gedrag

Feiten over de anaconda: fysiek en gedrag
Wesley Wilkerson

Bekijk curiosa over de anaconda!

In de popcultuur wordt hij de "Anaconda" genoemd, die in een aantal films voorkomt. In dit artikel leren we meer over de grootste slang ter wereld, maar niet de langste.

Het is een dier dat als basis heeft gediend voor de creatie van verschillende legendes van de inheemse volkeren. Het heeft eigenaardige gewoonten op het gebied van voortplanting, voeding en groei, omdat het zijn hele leven kan groeien. Door dit artikel te lezen, zal het duidelijk worden waarom de anaconda zo vaak wordt genoemd in fictiewerken. Een wezen dat gevaar en mysterie met zich meedraagt.

Fysieke curiosa over de anaconda

In dit deel gaan we het hebben over de fysieke kenmerken van de anaconda en de eigenschappen die hem tot een wurgmachine maken. Andere kenmerken komen aan bod, zoals: zijn tanden, of hij gif heeft, waar de gaten in zijn bek voor dienen en waarom mannetjes en vrouwtjes zo verschillend van grootte zijn.

Niet-giftig

Het meest voorkomende idee over een anaconda is dat het een giftige slang is. Dit is echter niet waar. Anaconda's zijn echte reuzen der natuur, met hun gespierde lichamen van 7 tot 9 meter lang. Daarom hebben ze geen gif nodig.

Als ze niet op hun hoede zijn, gebruikt de anaconda zijn lichaam om een wurgende omhelzing te maken en zijn prooi te verstikken.

Het heeft tanden

Een ander veelvoorkomend idee bij slangen is dat ze maar twee giftige giftanden hebben, iets wat niet waar is voor anaconda's. Net als haaien, met meerdere rijen scherpe tanden, hebben anaconda's vier parallelle rijen tanden. Eén goede beet en de prooi zit vast in zijn bek.

Omdat een anaconda geen twee prominente hoektanden in zijn bek heeft, worden zijn tanden aglyfus genoemd. De anaconda slaat eerst toe door te bijten, gevolgd door het rollen van zijn lichaam op het slachtoffer.

Gebruikt putjes in zijn bek om prooi op te sporen

Aangezien anaconda's bij voorkeur in overstroomde gebieden leven, maken ze niet veel gebruik van hun zicht en gehoor, dus gebruiken ze een andere techniek om hun omgeving op te merken: de putjes in hun bek.

Omdat anaconda's niet precies kunnen zien of horen, volgen ze de chemosensorische sporen van de wezens om hen heen om prooien op te sporen. Wanneer een dier het water raakt, zendt het een chemische handtekening uit en de anaconda's detecteren dit signaal door de gaten in hun bek en bereiden zo hun aanval voor.

Leeft gemiddeld 10 jaar

In het wild wordt een gemiddelde levensduur van 10 jaar geregistreerd, maar in gevangenschap zijn er gegevens die aangeven dat ze gemakkelijk 30 jaar kunnen worden. Iets dat dit verschil in levensduur zou kunnen verklaren, is de invloed van de mens op de natuurlijke omgeving van de anaconda.

Klimaatverandering heeft invloed op slangen in hun omgeving, zoals temperatuurveranderingen, waterschaarste en afnemend voedsel, waardoor de concurrentie van dieren voor het overgebleven voedsel toeneemt.

Kan 14 tot 82 jongen krijgen

Ze leggen geen eieren, de nakomelingen worden verwekt en gevoed in de moeder. De mannetjes hebben een voorkeur voor grote vrouwtjes, omdat de grotere meer nakomelingen in hun lichaam kunnen dragen.

De gemiddelde draagtijd van een anaconda is ongeveer 6 maanden en ze kunnen 14 tot maximaal 82 jongen voortbrengen. De jongen worden geboren met een lengte van ongeveer 70 cm.

Het stopt niet met groeien tijdens zijn leven

Er is een legende die zegt dat de anaconda zijn hele leven kan groeien, wat waar is. Een aantal factoren dragen hieraan bij, zoals: klimaatomstandigheden, geslacht (vrouwtjes zijn van nature groter) en de beschikbaarheid van voedsel.

Het klimaat is steeds intenser geworden en als gevolg daarvan zijn de slangen in de loop der jaren minder snel gegroeid. Maar als je bedenkt dat een anaconda ongeveer 10 jaar leeft in zijn natuurlijke habitat, is het zeer zeldzaam om een exemplaar groter dan 9 m te vinden.

Heeft het grootste verschil in grootte tussen mannen en vrouwen

De waargenomen verschillen tussen mannetjes en vrouwtjes van een soort wordt seksueel dimorfisme genoemd. Sucois hebben het en het is zeer uitgesproken, een gevolg van hun paringsvoorkeuren.

Mannetjes paren het liefst met grote vrouwtjes, omdat deze meer kuikens in hun lichaam kunnen opslaan. Daarom is er een selectie voor vrouwtjes met grotere afmetingen.

Aan de andere kant hebben hele grote mannetjes moeite met paren, omdat ze verward worden met vrouwtjes, wat uiteindelijk kleinere mannetjes bevoordeelt, waardoor er een enorm verschil in grootte ontstaat.

Curiosa over het gedrag van de anaconda

In dit onderwerp laten we enkele gewoonten en vaardigheden van de anaconda zien. En over gewoonten gesproken, er is één kenmerk dat altijd nadrukkelijk wordt weergegeven: de mogelijkheid om mensen te eten. Is dit echt waar? Bekijk dit en meer in dit segment.

Het is aquatisch en kan 10 minuten onder water blijven

Ze hebben ogen en neusgaten op de bovenkant van hun hoofd zodat ze hun omgeving kunnen observeren en onder water kunnen blijven. Naast hun natuurlijke camouflage zijn anaconda's complete roofzuchtige loeraars.

De kers op de taart is het vermogen om hun adem voor langere tijd in te houden, ongeveer 10 minuten. Sucuris hebben het vermogen om een deel van hun bloedsomloop om te leiden naar meer essentiële organen, waardoor ze meer tijd hebben zonder te hoeven ademen.

Het is kannibalistisch

Als hinderlaagdier zijn ze niet erg kieskeurige eters en hebben ze de neiging om zich te voeden met leden van hun eigen soort.

Net als bij de bidsprinkhaan verslinden de vrouwtjes sommige mannetjes tijdens het paren, zodat er geen gebrek aan voedsel is en de nakomelingen goed gevoed ter wereld komen. In ruil daarvoor zou het mannetje zijn zaad al hebben afgestaan. Daarom is het een waardevolle actie.

Zie ook: Is je kat bang en schrikachtig? Ontdek de oorzaken en wat je kunt doen!

Heeft geen veeleisend dieet

Als vangstdier voedt hij zich met alles wat voorhanden is. De grootte doet er niet toe, hij kan zich met alles voeden, van kleine vogels tot andere reptielen, leden van zijn eigen soort, amfibieën (meestal kikkers), vissen en capibara's (zijn lievelingsgerecht).

Hoewel een anaconda vier rijen tanden heeft, gebruikt hij ze niet om te kauwen. Net als de meeste slangen slikt hij zijn prooi in zijn geheel door en wacht hij tot zijn spijsverteringsstelsel het voedsel heeft opgelost, zodat een goede maaltijd dagenlang energie kan leveren.

Eet niet graag mensen

Veel legendes, volksverhalen en werken uit de popcultuur suggereren dat anaconda's mensen verslinden. In tegenstelling tot wat velen geloven, is dit niet helemaal waar. Twijfel er niet aan dat een anaconda een mens kan doden, zijn omhelzing genereert genoeg kracht om veel botten te breken en een volwassene te laten stikken.

Er zijn echter geen officiële gegevens dat een anaconda ooit een mens heeft gegeten. Dieren hebben de neiging om niet te veel van hun dieet af te wijken omdat er complicaties kunnen optreden met de spijsvertering, wat suggereert dat mensen niet op het menu staan.

Zijn snelheid is twee keer zo snel in water

De anaconda is geclassificeerd als een semi-aquatisch dier, wat betekent dat hij zich wel op het land kan voortbewegen, maar dat zijn ideale locatie moerassen zijn. Op het land is zijn snelheid laag voor een roofdier, ongeveer 8 km/u. Een dravende volwassene kan hem inhalen.

Maar in water bereikt hij twee keer die snelheid, ongeveer 16 km/u. Bedenk dat de anaconda leeft in overstroomd land, waar een volwassen dier tot aan zijn knieën in het water staat. In deze omstandigheden is wat langzaam lijkt, eigenlijk heel snel. De anaconda is een volledig aangepast roofdier.

Andere curiosa over de anaconda

Hier vind je algemene curiosa over de anaconda: hoeveel soorten er zijn, of hij de grootste ter wereld is, wat er gebeurt met zijn natuurlijke habitat en zijn opmerkelijke aanwezigheid in de popcultuur.

Er zijn 4 soorten

Veel mensen weten het niet, maar er zijn vier soorten anaconda's: Eunectes Murinus (groen), E. Notaeus (geel), E. Beniensis (Boliviaanse anaconda) en E. Deschanauenseei (gevlekte anaconda).

De gele anaconda komt zeer algemeen voor in de Pantanal, maar kan worden gezien in bossen en grotten en kan tot 40 kilo zwaar worden. De groene anaconda is de grootste en bekendste en leeft voornamelijk in overstroomde gebieden, waar hij een overvloed aan voedsel vindt.

De E. Deschanauenseei is de kleinste van de Sucuri's. Hij geeft de voorkeur aan bosomgevingen waar hij zich kan voeden met kleine dieren. De E. Beniensis ten slotte, de Boliviaanse Sucuri genoemd, voedt zich met kleine dieren en vogels en is endemisch in de Chaco regio van Bolivia.

Het is de grootste ter wereld, maar niet de langste

De anaconda is de slang die de inspiratie vormde voor het ontstaan van legendes en de figuur van de anaconda, dus het is gebruikelijk om je voor te stellen dat het de grootste slang ter wereld is. Deze titel draagt hij inderdaad, maar hij is niet de langste.

De anaconda wordt beschouwd als de grootste slang ter wereld omdat hij dikker en zwaarlijviger is. Qua lengte is er echter een concurrent die met de gouden medaille aan de haal gaat: de reticulated python. Deze slang leeft in Zuidoost-Azië en bereikt gemakkelijk zeven tot negen meter, maar hij is erg slank en dun.

Het verliest zijn natuurlijke habitat

De anaconda is in aantal afgenomen door habitatproblemen. Met de groei van industrialisatieprocessen en de vervuiling van bronnen en rivieren is de impact op het voortbestaan van anaconda's groot.

Het ergste is dat er geen directe invloed hoeft te zijn op hun omgeving. Elke verandering in de omgeving kan invloed hebben op dieren en een invasie van territoria aanmoedigen. Dit verandert de beschikbaarheid van voedsel en introduceert bijpassende roofdieren die onderling kunnen vechten. Als gevolg hiervan is er een migratie van anaconda's naar Noord-Amerika geweest.

Het komt voor in de inheemse mythologie

Een van de legendes is die van een man die verliefd werd op een slangenvrouw, zij veranderde hem in een slang en ging met hem op de bodem van het water wonen. Daar ontdekte hij veel kennis, keerde terug naar zijn stam en leerde de formule voor ayahuasca thee.

Een andere legende is die van een inheemse vrouw die een zoon zou hebben gekregen door een grote slang. Het was een aardige jongen, maar leed onder zijn monsterlijke uiterlijk. Om een gewoon mens te worden, had hij iemand nodig die melk in zijn mond gooide en zijn hoofd verwondde. Alleen een soldaat had de moed om te helpen de vloek te verbreken.

Het heeft verschillende films geïnspireerd

De anaconda heeft verschillende films over grote slangen geïnspireerd, met name "Anaconda" uit 1997. Hoewel dit fictiewerken zijn, wordt de grootte van het dier sterk overdreven. Er zijn enkele gegevens correct overgebracht, met name zijn habitat en zijn vermogen om te wurgen.

Een interessante opmerking over de film "Anaconda 2", is het feit dat de plot wetenschappers betreft die de jungle intrekken op zoek naar een plant die een verjongende stof afgeeft. Al snel zou de plant een constante groei hebben gestimuleerd. Het is een intrigerende verbintenis tussen fictie en een echte wetenschappelijke basis over de anaconda.

Een bijna fantastisch wezen

De anaconda komt voort uit een uitgestrekte, competitieve en mysterieuze omgeving zoals het Amazonegebied. Het is een schepsel dat uniek is in de wereld. Een slang met het vermogen om dieren te wurgen die een gewoon mens niet eens zou kunnen optillen. Maar vreemd genoeg verslindt hij geen mensen.

Zie ook: Buidelratten: soorten, eten, rariteiten en meer

Omdat hij een roofdier is van ondergelopen plaatsen, zoals moerassen en waterrijke gebieden, bezit hij enkele zeer zeldzame eigenschappen in het dierenrijk, zoals het feit dat hij de kuiltjes in zijn bek gebruikt om de wezens om hem heen te herkennen (of het nu prooien zijn of andere anaconda's).

Het is geen wonder dat de anaconda een dier is dat verschillende legendes kent in de inheemse folklore en verschillende verschijningen kent in bioscopen, stripverhalen en tekenfilms. Deze gevaarlijkheid wekt bewondering, fascinatie en angst op.




Wesley Wilkerson
Wesley Wilkerson
Wesley Wilkerson is een ervaren schrijver en gepassioneerd dierenliefhebber, bekend om zijn inzichtelijke en boeiende blog, Animal Guide. Met een graad in zoölogie en jarenlang gewerkt als natuuronderzoeker, heeft Wesley een diep begrip van de natuurlijke wereld en een uniek vermogen om contact te maken met allerlei soorten dieren. Hij heeft veel gereisd, zich ondergedompeld in verschillende ecosystemen en hun diverse wilde dierenpopulaties bestudeerd.Wesley's liefde voor dieren begon op jonge leeftijd toen hij talloze uren doorbracht met het verkennen van de bossen in de buurt van zijn ouderlijk huis, waarbij hij het gedrag van verschillende diersoorten observeerde en documenteerde. Deze diepe band met de natuur voedde zijn nieuwsgierigheid en gedrevenheid om kwetsbare dieren in het wild te beschermen en te behouden.Als ervaren schrijver combineert Wesley in zijn blog vakkundig wetenschappelijke kennis met boeiende verhalen. Zijn artikelen bieden een kijkje in het boeiende leven van dieren, werpen licht op hun gedrag, unieke aanpassingen en de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd in onze steeds veranderende wereld. Wesley's passie voor belangenbehartiging van dieren komt duidelijk naar voren in zijn schrijven, aangezien hij regelmatig belangrijke kwesties aan de orde stelt, zoals klimaatverandering, vernietiging van leefgebieden en natuurbehoud.Naast zijn schrijven ondersteunt Wesley actief verschillende dierenwelzijnsorganisaties en is hij betrokken bij lokale gemeenschapsinitiatieven gericht op het bevorderen van coëxistentie tussen mensenen dieren in het wild. Zijn diepe respect voor dieren en hun leefgebieden komt tot uiting in zijn inzet voor het promoten van verantwoord natuurtoerisme en het onderwijzen van anderen over het belang van het handhaven van een harmonieus evenwicht tussen mens en natuur.Via zijn blog, Animal Guide, hoopt Wesley anderen te inspireren om de schoonheid en het belang van de diverse dieren in het wild op aarde te waarderen en om actie te ondernemen om deze dierbare wezens te beschermen voor toekomstige generaties.