Inhoudsopgave
Leer alles over het Braziliaanse gordeldier!
Het gordeldier-bal is een omnivoor dier, dat een lichaam heeft met een stijf pantser en ongeveer 25 cm groot is. Dit pantser werkt zeer goed voor zijn bescherming. Het is zeer bekend in Brazilië, en is praktisch de enige soort die in staat is om in de vorm van een bal te rollen, vandaar zijn naam.
Als het dier zich omrolt, passen de schilden van zijn kop en staart perfect in zijn pantser en vormen ze een perfecte bal. Hierdoor voelt het zich erg beschermd, want als het zich omrolt, kan het zich beschermen tegen roofdieren en in verschillende gevallen ontsnappen.
We leren meer over zijn verspreiding in Brazilië en begrijpen alles over dit bijzondere dier. We leren meer over zijn leefgewoonten, gedrag, fysieke kenmerken, voortplanting en al zijn curiosa.
Kenmerken kogelgordeldier
Gordeldieren zijn erg sierlijk en slim, en zijn een belangrijke soort voor de ontwikkeling van de voedselketen en het Braziliaanse ecosysteem. Laten we hun fysieke kenmerken, gedrag, oorsprong en voortplanting begrijpen, evenals hun dieet.
Naam en oorsprong
Tatu is een Spaans woord dat "kleintje met harnas" betekent en verwijst naar de benige platen die de rug, kop, poten en staart van het dier bedekken. Tatu's zijn de enige levende zoogdieren die deze schelpen gebruiken.
Deze benaming is veelomvattend voor de hele familie van dasipodiden, dieren die drie lagen beweeglijke platen in hun schild hebben waardoor ze zich kunnen oprollen en er als een bal uitzien.
Verder komen kogelgordeldieren oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Sommige soorten hebben zich verspreid naar enkele noordelijke landen vanwege hun snelle voortplantingscyclus, aanpassingsvermogen en vermindering van roofdieren.
Fysieke kenmerken van het driebandgordeldier
Gordeldieren hebben spitse snuiten en oren en lange, kleverige tongen die lijken op die van miereneters, die als soortgenoten worden beschouwd. Hun gezichtsvermogen is niet goed, dus jagen ze over het algemeen met een sterk ontwikkelde reukzin.
Daarnaast hebben ze gekrulde haren langs hun zijrug en buik, die ze gebruiken om hun weg te voelen. Ze worden gebruikt als "voelsprieten" om hun weg te voelen. Ze hebben ook sterke poten en scherpe klauwen om te graven. Op hun rug zitten hun stijve, harde dekschilden, een onderscheidend kenmerk van de soort.
Leefgebied en geografische verspreiding van kogelgordeldieren
Het leefgebied van het kogelgordeldier beslaat warme, vochtige klimaten en hij leeft in beboste en met gras begroeide gebieden. Omdat ze moeten graven voor voedsel en onderdak, trekken ze over het algemeen naar gebieden met losse, poreuze grond die gemakkelijker te bewonen zijn.
Deze dieren gebruiken hun klauwen om verschillende holen te graven en een schuilplaats te zoeken tegen extreme weersomstandigheden of roofdieren.
In Brazilië is Tolypeutes tricinctus endemisch en komt oorspronkelijk uit de Caatinga van het noordoosten, meer algemeen uit Sergipe, Ceará en Pernambuco, terwijl de andere soort, Tolypeutes matacus, voorkomt in Brazilië, Bolivia, Argentinië en Paraguay.
Gewoonten en gedrag van het driebandgordeldier
Gordeldieren zijn geen sociale wezens en brengen het grootste deel van hun tijd slapend door. Ze slapen meestal tot 16 uur per dag in holen en zoeken 's nachts naar voedsel. Het kogelgordeldier is meestal een individualistisch dier en zal alleen met anderen van dezelfde soort paren.
Ze hebben de gewoonte om te graven, maar dat doen ze om voedsel te zoeken en niet om te schuilen. Over het algemeen meet een rond gordeldierhol ongeveer 20 cm en kan het wel 4 meter diep zijn.
Jonge gordeldieren hebben geen onafhankelijke gewoonten. Ze verlaten hun moeder pas ongeveer 10 tot 12 maanden na de geboorte.
Voortplanting van de soort
Voortplanting is geen groot probleem, in principe van januari tot oktober. Als het vrouwtje in de paartijd is, wordt ze gezien in gezelschap van een mannetje en soms zelfs twee mannetjes. Haar nest produceert een of twee jongen, die compleet en volledig gevormd geboren worden.
Hun draagtijd duurt ongeveer 120 dagen en het kitten wordt geboren met een zachter pantser. Naarmate zijn klauwen en lichaam zich ontwikkelen, wordt het pantser harder tot het ongeveer een maand oud is. Na twee of drie maanden wordt het kitten gespeend en in de zesde maand is het geslachtsrijp.
Het driebandgordeldier voeren
Gordeldieren zijn omnivoren, hoewel een groot deel van hun dieet bestaat uit insecten, larven, kevers, mieren en termieten. Met hun lange, kleverige tong pikken gordeldieren deze dieren en andere insecten op nadat ze ze van de grond hebben gehaald. Ze eten ook planten, eieren, kleine gewervelde dieren en sommige vruchten.
Zie ook: Verschillen tussen vlooien en teken: voorbeelden en hoe te eliminerenAls laatste redmiddel staan sommigen erom bekend dat ze op koudere dagen kleine reptielen of amfibieën eten.
Levensverwachting
De levensverwachting van het gordeldier is ongeveer 13 tot 15 jaar, een gevolg van het feit dat ze niet sociaal zijn en graag in holen en verborgen plekken leven. Dit geeft ze een groot voordeel bij het verlengen van hun leven.
Een situatie die helaas voorkomt, is dat veel gordeldieren leven aan de rand van bossen en weilanden naast snelwegen en wegen, en ongelukken en botsingen waarbij dit dier betrokken is, komen vaak voor.
Wetenswaardigheden over het gordeldier!
Laten we eens wat meer in detail kijken naar enkele van de rariteiten rond de bolstaartgordeldieren, de bedreigingen die ze kunnen ondervinden en andere opvallende kenmerken.
Hij rolt zijn lichaam op om zich te verbergen voor roofdieren
Het belangrijkste wapen van het kogelgordeldier tegen zijn vijanden en roofdieren is het feit dat hij zichzelf in een cirkelvorm kan rollen door zijn kop, oren en poten naar binnen te steken en zo een harde bal of omhulsel te vormen.
Deze tactiek verwart roofdieren en is een geweldige strategie om jezelf te beschermen tegen dieren die met tanden aanvallen, omdat het pantser het gordeldier beschermt tegen deze aanvallen. Op deze manier kan zelfs een hond zijn bal niet losmaken, omdat het zeer resistent en bijna ondoordringbaar is.
Het gordeldier wordt met uitsterven bedreigd
Helaas wordt het driebandgordeldier met uitsterven bedreigd door de zware jachtdruk en het verlies van natuurlijke habitat in Brazilië. In de Caatinga zijn de overgebleven populaties praktisch geïsoleerd in beschermde gebieden en onderworpen aan de jacht voor eigen gebruik.
Bovendien leven de belangrijkste gordeldierpopulaties in Cerrado-gebieden buiten beschermde gebieden en worden ze vooral bedreigd door de conversie van hun natuurlijke habitat naar suikerriet- en sojaplantages.
Zie ook: Mato grosso véu: Maak kennis met deze populaire vis, zijn kenmerken, tips en meerAls zodanig is de soort opgenomen in de lijst van "Bedreigde" soorten vanwege een afname van de populatie - geschat op meer dan 30% in de afgelopen 15 jaar - als gevolg van voortdurende exploitatie en verlies en achteruitgang van habitats.
De gordeldierbal was een symbool van de wereldbeker
Het gordeldier was het symbool van het WK 2014 omdat het gordeldier kan veranderen in een "balletje" en endemisch is voor het gastland Brazilië. De Fuleco werd een hit bij kinderen en droeg ook een ecologische boodschap uit aan alle toeschouwers van het evenement.
Het wordt beschouwd als een endemische soort
Het driebandgordeldier is een endemische soort in Brazilië, beperkt tot slechts één geografisch gebied ter wereld, en dat is het noordoosten van Brazilië, dat bijna 100% van de deelstaten beslaat. Het gebied beslaat de Braziliaanse caatinga, wat de meest geschikte habitat is voor het gordeldier om zich te ontwikkelen vanwege de eigenschappen van de bodem en het klimaat.
Daarnaast is er nog een andere soort die verwant is aan de gordeldierbola (Tolypeutes matacus), die voorkomt in de buurlanden van Brazilië in Zuid-Amerika.
Vond je het leuk om meer te weten te komen over het gordeldier?
Zoals je kunt zien, is het gordeldier een dier dat zich voedt met kleine insecten, reptielen en in sommige gevallen zelfs amfibieën. Ze graven graag kuilen op zoek naar voedsel en brengen vele uren van hun dag door met rusten en slapen.
Het is een diersoort die oorspronkelijk alleen in Brazilië leeft, in caatinga regio's, waar ze zich kunnen voortplanten en verbergen voor roofdieren. Helaas wordt het driebandgordeldier met uitsterven bedreigd, waarbij roofbouw op zijn natuurlijke habitat de belangrijkste reden is.
Daarom is het uiterst noodzakelijk om de gebieden waar het gordeldier leeft te beschermen, zodat het zich zonder veel problemen kan ontwikkelen. Dit merkwaardige en unieke Braziliaanse dier werd verkozen tot mascotte van de Wereldbeker en werd een bron van trots voor ons land.
