Inhoudsopgave
Curiosa over de jabuti zijn fascinerend!
Als je een fan bent van exotische dieren, heb je vast wel eens gehoord van de schildpad. Het is een chelonian met een aantal interessante kenmerken die weinig bekend zijn bij mensen. Bovendien, hoewel hij fysiek lijkt op de schildpad en de moerasschildpad, zijn het volledig terrestrische dieren, waardoor hij verschilt van deze twee soorten.
Daarnaast is de jabuti een zeer volgzaam, vreedzaam en fascinerend dier, waardoor het een uitstekende optie is voor gezinnen met kinderen. Het is een zeer resistent reptiel dat gemakkelijk te verzorgen is.
Het is belangrijk om te benadrukken dat het fokken van jabuti in Brazilië wordt gereguleerd door IBAMA en dat alleen de soorten jabuti-tinga en jabuti-piranga zijn toegestaan voor de binnenlandse fok. Bekijk de belangrijkste curiosa over dit reptiel!
Curiosa over de anatomie van de jabuti
De jabuti heeft, net als alle dieren, een karakteristieke en nogal merkwaardige anatomie. Daarnaast roept zijn fysionomie veel twijfels op vanwege de gelijkenis met andere dieren. Leer daarom meer over de anatomie van de jabuti.
Jabuti is noch een schildpad noch een schildpad
Veel mensen denken dat de schildpad een soort schildpad is, maar in feite is dat niet zo. De schildpad en de schildpad behoren tot de orde van reptielen met een hoef, die bekend staan als cheloniërs. Maar volgens de wetenschap is de schildpad alleen de aquatische cheloniër, d.w.z. alleen het dier dat het grootste deel van de tijd in het water leeft. De schildpad daarentegen is alleen een landdier.
Zie ook: Kwartel fokken: Complete gids om te beginnen en winst te makenBovendien zijn waterschildpadden, hoewel ze op het eerste gezicht lijken op jabutis, semi-aquatische dieren, waardoor ze verschillen van jabutis.
De hoef van de jabuti is gevoelig
De hoef van de jabuti is gevoelig, omdat het zenuwuiteinden heeft, waardoor het gevoelig is voor aanraking. Het is belangrijk om te zeggen dat in tijden dat de huidplaten van de hoef worden veranderd, de hoef transparante klontjes kan afgeven.
Een andere factor die van invloed is op de fysieke verschijning van de schelp is voeding, zon en hygiëne. Het wordt aanbevolen dat de jabuti dagelijks een zonnebad neemt om calcium op te nemen en vitaminen binnen te krijgen om de gezondheid van de schelp te behouden.
De hoef van de jabuti geeft zijn herkomst aan
Er is een enorme verscheidenheid aan fysieke soorten jabuti's. Hun fysieke kenmerken laten de geografische herkomst van elk dier zien. De hoef van de jabuti is bijvoorbeeld een variatie die wordt gevonden afhankelijk van de regio waar het dier wordt gevonden.
In het noorden van het land varieert de kleur van de jabutivarianten van lichtgeel tot lichtoranje, terwijl in het zuiden de hoef bijna donkerbruin is. In het oosten is de schaal van het dier lichtgrijs of witachtig en in het noordoosten varieert de kleur van de hoef van lichtoranje tot rood.
Hij heeft geen tanden, maar kauwt en bijt
Een andere fascinerende curiositeit over de jabuti, maar weinig bekend bij mensen, is dat het dier geen tanden heeft. Dat klopt! Toch is de soort in staat om te kauwen en te bijten. Dit is alleen mogelijk omdat, hoewel de jabuti geen tanden heeft, hij een benige plaat heeft die werkt als een lemmet.
Seksueel dimorfisme is niet eenvoudig
Seksueel diformisme is een kenmerk waarbij het mogelijk is om door middel van uiterlijke verschillen het mannetje en vrouwtje te onderscheiden. Bij sommige soorten jabuti, zoals de jabutii-tinga, zijn deze verschillen, grootte en vorm, niet zo duidelijk.
Dit komt omdat mannetjes niet express groter zijn dan vrouwtjes. Bovendien is het plastron van deze jabutis, het onderste deel van de carapax, licht concaaf, terwijl vrouwtjes een licht hellend plastron hebben. Het is echter wel mogelijk om geslachtsverschillen waar te nemen aan de hand van de lengte van de gulaire schilden, aangezien deze bij mannetjes langer zijn.
De jabuti heeft twee skeletten
De anatomie van de jabuti is heel bijzonder, want hij heeft twee skeletten. Het ene skelet heet het exoskelet en bestaat uit de carapax en het plastron (de onderkant van de carapax).
Het andere skelet, bekend als het endoskelet, bestaat uit interne botten en kan worden verdeeld in twee delen: het axiale skelet en het appendiculaire skelet. Het axiale skelet bestaat uit de schedel, ribben en wervels, terwijl het appendiculaire skelet van het reptiel de ledematen en het bekken bevat.
Het is een poikilotherm dier
Poikilotherme dieren zijn dieren die geen vaste lichaamstemperatuur nodig hebben, wat betekent dat hun temperatuur kan variëren met weinig of geen effect op hun algehele gezondheid.
Jabutis zijn dieren met een lange levensduur en dit komt ook doordat het poikilotherme dieren zijn, waardoor ze minder last hebben van thermische stress.
Temperatuur bepaalt het geslacht van de kuikens
Een factor die een directe invloed heeft op het geslacht van de jabuti-jongen is de temperatuur. Volgens studies heeft de temperatuur aan het begin en het einde van de incubatieperiode geen invloed op het geslacht van het dier. Maar in gevallen waar de initiële embryonale ontwikkeling traag verloopt, zal het temperatuurgevoelige tijdstip voor de geslachtsbepaling laat zijn.
Het is bekend dat wanneer de temperatuur hoger is dan 29°C, de kans groter is dat er vrouwelijke reptielen geboren worden, terwijl er bij temperaturen onder deze waarde meer mannetjes geboren worden.
Curiosa over het gedrag van de jabuti
Naast alle fascinerende curiosa over de anatomie van de jabuti, heeft het dier ook interessante feiten over zijn gedrag. Lees verder om meer te weten te komen over deze soort!
De jabuti is een intelligent dier
De jabuti is een van de meest rustige maar zeer intelligente huisdieren. Als ze in gevaar zijn, trekken ze onmiddellijk hun poten, kop en staart in hun hoeven.
Een andere bijzonderheid van de jabuti is dat hij in staat is om zijn eigenaar te herkennen, aan het uiterlijk of de geur van de persoon, en zelfs aan de manier waarop hij behandeld wordt. Wanneer hij zijn eigenaar herkent, gaat de jabuti niet langer in zijn schild, omdat hij de persoon niet langer als een gevaar ziet.
Dit dier kan niet zwemmen
In tegenstelling tot schildpadden kunnen Jabutis niet zwemmen omdat ze dikke en zeer zware voeten hebben en hun schelpen koepelvormig zijn. Het is belangrijk om te weten dat het geen waterratten zijn.
Daarom moeten jabuti's uit de buurt worden gehouden van meren, zwembaden en elke andere waterbron. Op warme dagen wordt echter aanbevolen om het dier een goed bad te geven met een vochtige doek in warm water. Het bad is belangrijk omdat de jabuti door het water wordt gehydrateerd en het dier kan er zelfs in worden ondergedompeld om ervoor te zorgen dat het schoon en gehydrateerd is.
Dit reptiel in winterslaap
Het proces van winterslaap komt bij sommige soorten voor om het dier in staat te stellen te overleven op koudere dagen en wanneer voedsel en water schaars zijn. Gewoonlijk gebruiken jabutisoorten die in niet-tropische klimaten leven winterslaap.
Tijdens zijn winterslaap neemt de jabuti een grote hoeveelheid voedsel op, in de maanden daarvoor, om genoeg energie te hebben voor de magere periode. Daarna krimpt hij ineen of graaft hij een schuilplaats en verzamelt hij zich in het omhulsel. Daarna gaat hij in een diepe slaap, wat resulteert in een afname van het metabolisme, de ademhaling en de hartslag.
De jabuti is omnivoor
Omnivoren zijn dieren die zich voeden met zowel plantaardige als dierlijke bronnen. Dit zorgt voor een zeer divers dieet. Er zijn veel omnivore dieren en een daarvan is de jabuti.
Zie ook: Wat betekent het om over een opossum te dromen? Weglopen, tam, puppy en meer!Hij voedt zich met insecten, bladeren, bloemen en zaden, daarom moet zijn dieet wanneer hij thuis wordt grootgebracht, uitgebalanceerd zijn met dierlijke en plantaardige eiwitten. Daarnaast mag het dieet van de jabuti in gevangenschap worden aangevuld met 50% hondenvoer van goede kwaliteit. Maar dit voer moet gedoseerd zijn om aan de behoeften van het dier te voldoen!
De jabuti ruikt met zijn keel
Wist je dat het mogelijk is voor een dier om te ruiken met zijn keel? Ja, het is mogelijk. Een merkwaardig feit over de jabuti is dat hij ruikt met zijn keel. Hij is in staat om de zwakste geuren waar te nemen met het vomeronasale orgaan. Dit is een reukorgaan dat zich tussen de neus en de mond bevindt, ook wel bekend als het orgaan van Jacobson.
De jabuti kan zijn adem lang inhouden
Jabuti's kunnen niet zwemmen en kunnen niet onder water ademen, maar een ander kenmerk is dat ze hun adem lang kunnen inhouden omdat ze kooldioxide goed verdragen. Wanneer ze hun schild ingaan, legen de jabuti's hun longen. Meestal ademen ze uit wanneer ze bang zijn en besluiten zich te verstoppen.
Geslachtsrijpheid wordt bepaald door grootte, niet door leeftijd
Het is alleen mogelijk om de geslachten van de jabuti te definiëren totdat het dier een bepaalde grootte heeft bereikt en dit varieert met het soort dier. Maar het is mogelijk om te verifiëren dat bij vrouwtjes het plastron platter is en meer gebogen bij mannetjes. Deze zijn ook over het algemeen groter.
Door te wachten tot de jabuti uit zijn schelp komt, is het bovendien mogelijk om de intieme delen van de mannetjes te zien, terwijl de vrouwtjes meestal eieren leggen, zelfs zonder bevruchting.
Je lichaam kan veel water onttrekken
Een van de factoren die de jabuti zo veerkrachtig maakt, is zijn vermogen om veel water te onttrekken. Het spijsverteringssysteem van de jabuti is een duaal systeem, waardoor hij water van afval kan scheiden.
Dit zorgt ervoor dat ze een waterreservoir hebben en wanneer water schaars is, kan de jabuti dit water en zelfs voedingsstoffen onttrekken door middel van lichte beten. Daarom kan de jabuti in ongunstige situaties zijn overleving garanderen met dit mechanisme.
Meer curiosa over de jabuti
De jabuti is echt een fascinerend dier, en als je denkt dat dit het einde is van alle curiosa over de jabuti, zijn er nog een paar die je niet mag missen! Lees het artikel verder.
De jabuti is een prehistorisch dier
De jabuti is een prehistorisch dier. Om je een idee te geven: in 1995 werden fossielen van het één meter grote dier gevonden in het Braziliaanse Amazonegebied. Het dier leefde 8 miljoen jaar geleden en werd door paleontologen beschouwd als de meest waarschijnlijke voorouder van de reusachtige landschildpadden die tegenwoordig op de Galapagos te vinden zijn.
Volgens studies die werden uitgevoerd op het dier, was het gevonden reptiel omnivoor en voedde het zich met fruit, karkassen van andere dieren en kleine reptielen en amfibieën. Het is ook twee keer zo groot als de jabutis van de Galapagos regio, een Ecuadoraanse archipel in de Stille Oceaan, een van de rijkste gebieden van biodiversiteit ter wereld!
Er zijn twee soorten jabuti in Brazilië
In Brazilië zijn er twee soorten jabutis: de jabuti-tinga en de jabuti-piranga. De jabuti-piranga komt voor in het zuidoosten, noorden, noordoosten en centraal-westen. Hij komt voor in biotopen zoals de Cerrado, Amazone, Caatinga, Pantanal en het Atlantische woud. Hij heeft levendig gekleurde hoeven en kan 60 cm lang worden en 40 kg wegen.
De jabuti-tinga kan een lengte van 1 meter bereiken en is daarmee de grootste jabuti in continentaal Zuid-Amerika. Hij komt voor in het noorden, noordoosten, midden-westen en zuidoosten en kan meer dan 60 kg wegen. In sommige gebieden met dichte en vochtige bossen komt de jabuti-tinga samen met de jabuti-piranga voor.
De levensduur van de jabuti
De jabuti staat bekend om zijn lange levensduur. Voor wie deze soort als huisdier wil, is het belangrijk om te weten dat je met de keuze voor dit dier een metgezel voor het leven hebt. De jabuti kan namelijk ouder worden dan 80. Dat klopt! Doordat het dier een goede levenskwaliteit heeft, is zijn levensduur erg lang.
De jabuti, bijvoorbeeld, kan meer dan 100 jaar oud worden! In zijn natuurlijke habitat leeft de jabuti echter meestal 30 jaar en deze kortere levensverwachting is te wijten aan het aantal roofdieren en het schaarse voedsel dat hij in de natuur vindt.
Kan in vrijwel elk klimaat leven
De jabuti is een dier dat in elk klimaat kan leven omdat het een ectotherm dier is, met andere woorden, koudbloedig. Hierdoor is het in staat om zijn lichaamstemperatuur te regelen in overeenstemming met de omgeving waarin het zich bevindt. Het is bijvoorbeeld mogelijk om de jabutii-piranga te vinden in verschillende Braziliaanse biomen met verschillende klimaten.
Voor het kweken van jabutis in terrariums wordt aanbevolen dat de temperatuur van de omgeving overdag 26 tot 30°C bedraagt en 's nachts 22 tot 26°C. Bovendien wordt aanbevolen dat elke plaats van de kwekerij een andere temperatuur heeft, zodat de chelonian kan kiezen waar hij verblijft, of het nu warm of koud is.
Het zijn langzame, maar zeer veerkrachtige dieren
Hoewel jabuti's erg trage dieren zijn, zijn ze erg resistent. Dit komt omdat ze, zelfs in ongunstige omstandigheden, lang zonder eten kunnen. Om je een idee te geven: een jabuti kan twee tot drie jaar zonder eten en toch in leven blijven!
Dit voorkomt echter niet dat het dier ziektes ontwikkelt. Gebrek aan zorg bij het hanteren van het dier is de belangrijkste bron van ziektes bij reptielen. De meest voorkomende ziektes zijn piramidisme, rachitis en osteoporose, hypo- of hypervitaminose en hoefverwondingen.
De jabuti is een heel nieuwsgierig dier!
We hebben in dit artikel gezien dat de jabuti fascinerende rariteiten heeft en een uitstekend huisdier is, want hij is makkelijk te verzorgen, zeer resistent, volgzaam en kan wel 80 jaar oud worden!
Nu weet je al dat de jabuti een volledig terrestrisch dier is, maar dat hij houdt van warme baden op warme dagen. Bovendien is het zelfs in ongunstige omstandigheden een erg sterk dier, omdat hij zich aanpast aan elke temperatuur en indien nodig in een winterslaap gaat die hem helpt te overleven.
