Gato-do-mato: tanımı, türleri ve merak edilenler

Hiç vaşak gördün mü?

Yaban kedisi, görünüşe göre evcil kedilere çok benzeyen vahşi bir kedidir. Yaban kedilerinin evcil kedilerle aynı türe ait olduğunu bile düşünebilirsiniz, ancak muhtemelen hiç yaban kedisi görmediniz, değil mi? Bunun nedeni, nesli tükenmekte olan bir hayvan olması, yaşam alanlarının azalması ve avlanmanın azlığının kurbanı olmasıdır.

Hayvan Güney Amerika'ya özgüdür ve farklı habitat türlerinde bulunabilir. Kedigillerden çok fazla örnek bulunmamasının yanı sıra, gece alışkanlıklarına sahip olduğu ve çoğunlukla gün boyunca saklandığı için onu bulmak daha da zordur.

Bu kedi hakkında daha fazla bilgi edinmek mi istiyorsunuz? Bu yazıda size özelliklerinden bu az bilinen tür hakkında merak edilenlere kadar Yaban Kedisi hakkında her şeyi anlatacağız. Okumaya devam edin!

Yaban kedisinin genel özellikleri

Orman kedisi, diğer vahşi kedilerden ve evcil kedilerden birçok açıdan farklılık gösteren bir hayvandır. Yaşam tarzı ve fiziksel özellikleri, bulunmasını zorlaştırmak için işbirliği yapar. Aşağıda bu hayvanın özelliklerine bakın!

İsim

Pampas kedisi adını evcil kedilere benzemesinden ve yüksek çalılık alanlarda bulunmasından alır. Ancak geniş bir alanda bulunan bir hayvan olduğu için farklı yerlerde farklı isimler alır.

İsminin en iyi bilinen varyasyonları şunlardır: chué, gato-lagartixeiro, gato-macambira, gato-maracajá, mumuninha ve pintadinho. Bilimsel adı Leopardus tigrinus'tur, böylece Amerika'daki en eski kedigiller olduğu bilinen bir cinse aittir.

Görsel özellikler

Yaklaşık olarak evcil bir kedi büyüklüğünde olan Pampas kedisi, neredeyse eşit büyüklükte ve aralıkta küçük siyah lekelerden oluşan tek tip bir desenle benekli renktedir. Genel olarak Pampas kedisi, vücudun üst kısmında ağırlıklı olarak koyu sarı renkte, turuncu bir tonda, alt kısımda ise gridir.

Küçük boyutunun yanı sıra onu diğer vahşi kedilerden ayıran şey, beneklerinin eksik ve daha yuvarlak rozetlerle düzenlenmesidir. Renk deseni, kapalı rozetleri olan jaguarlardan ve uzun rozetleri olan ocelotlardan farklıdır. Ayrıca, bu kedinin uzun ve ince bir kuyruğu vardır ve tüyleri her zaman geriye taranır. Hayvanın ağırlığıyaklaşık 2,4 kg.

Dağılım ve habitat

Yaban kedisi neredeyse tüm Güney Amerika'da ve Orta Amerika'nın bir bölümünde bulunur. Arjantin, Bolivya, Brezilya, Kosta Rika, Şili ve Paraguay gibi ülkelerde baskın olan bu hayvan, chaco'nun caatinga ve kurak ormanlarından alpin tuz çöllerine ve Brezilya'nın gaucho pampalarına kadar farklı biyomlara adapte olmuş bir hayvandır.

Ovalarda ve daha kapalı ormanlarda yaşayan, ancak gerektiğinde farklı biyomlarda da hayatta kalabilen bir hayvandır. Uyum yeteneği, ne yazık ki ormansızlaşma nedeniyle giderek toprak kaybeden türün hayatta kalmasının ana nedenidir.

Davranış

Bu kedigiller genellikle geceleri avlanmaya çıktıkları için çoğunlukla gececildirler. Avlanırken bağımsız ve agresiftirler, kendilerinden çok daha büyük avları öldürebilirler!

Yaban kedisi birçok yerde bulunmasına rağmen, yaşam tarzı ve hayatta kalma içgüdüsü nedeniyle nadiren görülür. Yalnız yaşar, sabahları ağaçlarda saklanır ve geceleri avlanır. Ayrıca, ocelot ve jaguar gibi büyük kedilerin varlığının yaygın olduğu alanlara sık sık gitmez. Bu nedenle, Amazon gibi büyük ormanlarda nadir görülür ve daha çokAtlantik Ormanı gibi tehdit altındaki biyomlar (sıcak noktalar).

Yemek

Yaban kedisi çoğunlukla küçük memelilerle beslenir, ara sıra pacas gibi orta büyüklükte bir hayvanı öldürmeyi başarır. Bulunduğu yere bağlı olarak kuşlar ve sürüngenlerle de beslenebilir.

Kedigillerin avlanma karakteristiğinden sapmaz; avını seçer ve temkinli bir şekilde ona yaklaşır, böylece sonunda bir saldırı patlamasıyla yemeğini yakalayabilir. En aktif olduğu zaman olan geceleri daha fazla beslenir ve kurbanına saldırırken düşük hata payına sahip ölümcül bir yırtıcı olarak kabul edilir.

Hayvan üremesi

Yalnız yaşayan hayvanlardır ve sadece çiftleşmek için bir araya gelirler. Yılın hiçbir mevsimi üreme için daha elverişli değildir, bu nedenle herhangi bir zamanda gerçekleşebilir. Türün iki örneği arasındaki nadir temaslarda erkeklerin dişilerden daha agresif olduğu düşünülür, bu da kedinin yalnız yaşam tarzına daha da yardımcı olur.

Dişiler cinsel olgunluğa iki yıl sonra ulaşırken, erkekler 18 ay sonra ulaşır. Çalı kedisinin gebeliği yaklaşık 75 gün sürer ve gebelik başına bir yavru normaldir, ancak hayvan bir seferde üçe kadar yavru doğurabilir.

Bazı yaban kedisi türleri

Her biri kendine özgü özelliklere sahip farklı orman kedisi türleri vardır. Hayvan farklı biyomlarda bulunduğundan, her yere uygun birden fazla türün olması normaldir. Onları diğer orman kedisi türlerinden ayıran birçok özelliğe sahip en iyi bilinen türleri aşağıda listeliyoruz. Aşağıya bakın.

Geoffroy'un kedisi

Geoffroy kedisi (Leopardus geoffroyi) biraz farklı bir kedi türüdür. Kuzen gibi olduklarını, birçok açıdan benzer olduklarını söyleyebiliriz. Bu kedigiller daha büyüktür ve vücutlarında koyu lekeler (Geoffroy kedisinin rozetlerinin aksine) ve sarı-kahverengi tonlarında bir arka plan kürkü vardır.

Kafası da farklıdır, daha büyük ve biraz daha düzdür, yüzünde siyah çizgiler vardır. Güney Latin Amerika'da daha geniş aralıklı biyomlarda yaşar ve kuzeninin aksine nesli tükenme riski altında değildir.

Geoffroy'un kedisi

Leopardus tigrinus türü Brezilya'ya özgü en küçük kedidir, yaklaşık evcil bir kedi büyüklüğünde, uzun, zayıf bir vücuda ve uzun bir kuyruğa sahiptir. Küçük kedi, mükemmel bir tırmanıcı olduğu bol ağaçlı ormanlarda yaşar.

Büyük kulakları ve uzun kuyrukları, büyük dişleri ve çok belirgin benekli kürklerinin yanı sıra onları evcil kedilerden ayıran temel özelliklerdir. Atlantik Ormanı'nda ve gaucho pampalarında çok yaygındırlar.

Mermer kedi

Margay (Leopardus wiedii) renkleri bakımından yaygın Geoffroy kedisinden farklıdır. Kürkü daha açık sarıdır ve vücudunda koyu, kapalı lekeler bulunur. Bu kedinin daha uzun bir kuyruğu ve daha büyük pençelerinin yanı sıra mükemmel gece görüşü sağlayan büyük gözleri vardır.

Diğer, daha büyük ve daha güçlü kedigillerin bölge için savaştığı ortamlarda (Amazon ormanı gibi) yaşadığı için en nadir türdür. Onları tespit etmeyi zorlaştıran bir diğer faktör de çeviklikleri ve etraflarında olup bitenleri algılamalarıdır, bu da görülmelerini çok zorlaştırır.

Pampas Kedisi

Belki de Pampas kedisinin en farklı "kuzeni" budur. Pampas kedisi olarak da bilinen Pampas kedisi (Leopardus pajeros), paslı kahverengiden turuncu griye kadar değişen uzun bir kürke sahiptir. Pumanın yüzünü andıran daha keskin bir görünümü ve sivri kulakları vardır.

Evcil kediler gibi küçük boyutludur, gece ve yalnız yaşama alışkanlıkları vardır. Adından da anlaşılacağı gibi Güney Amerika'da pampa ve diğer kırsal alanlarda yaşar. Habitat kaybı ve yavaş üreme nedeniyle nesli tehlike altındadır ve görülmesi giderek daha nadir hale gelmektedir.

Şili kedisi

Şili kedisi (Leopardus guigna) de boyutları nedeniyle evcil kedilere çok benzeyen bir orman kedisi türüdür. Hatta daha küçük bile olabilir! Şili kedisi, 3 kg'dan daha hafif olan Amerika'nın en küçük kedisidir. Büyük gözlü küçük yüzünün yanı sıra kabarık bir görünüm veren uzun ve yoğun bir kürkü vardır. Benekli kürkü gümüş ve sarı tonlarında değişir.sarımsı kahverengi.

Şili'nin yağmur ormanlarında yaşar ve diğer çalı kedileri gibi gece alışkanlıklarıyla yalnız yaşar. Büyük kediler için tehdit edici olmayan boyutu ve sürekli bölge kaybı nedeniyle nesli tükenme riski altında olanlar listesinde bir tane daha var.

And kedisi

And kedisi (Leopardus jacobita) sadece Peru ve And Dağları'nın kurak bölgeleri gibi uzak alanlarda bulunan bir türdür. Bu kadar geniş yerlerde yaşayan düşük popülasyonu sayesinde örneklerini bulmak neredeyse imkansızdır.

Yaklaşık evcil bir kedi büyüklüğünde olan And kedilerinin açık gri, orta kalınlıkta kürkleri ve vücutlarında paslı kahverengi çizgileri vardır. Avlanma ve üreme alışkanlıkları hakkında çok az şey bilinmektedir, sadece dağlarda yalnız yaşamaya eğilimli oldukları bilinmektedir. Vücutları dağlık araziye adapte olmuştur ve kedigiller için bile etkileyici bir dengeye sahiptir.

Pampas kedisi hakkında merak edilenler

Az bilinen ve yorumlanan bir hayvan olduğu için, insanların çalı kedileri hakkında fazla bir şey bilmemesi normaldir. Ancak, içiniz rahat olsun, size bu tuhaf kedi hakkında temel merak edilenleri göstereceğiz! Daha fazlasını öğrenmek için okumaya devam edin!

Bushcats tehlikeli değildir

Çalı kedileri yalnız hayvanlardır ve ne diğer hayvanlarla ne de insanlarla çok sosyal değildirler. Bu özellikleri onları tehlikeli yapmaz, çünkü kendi istekleriyle insanlara yaklaşmazlar. Küçük memelilerle beslenirler ve küçük hayvanlardır, bu yüzden aç olsalar bile insanlara yaklaşmazlar. Bunun sadece gerçekleştiğini bilmek önemlidirEğer tehdit altında hissetmiyorsan!

Sevimli görünümüne rağmen, çalı kedisi vahşi bir hayvandır ve herhangi bir yaklaşımı tehdit oluşturabilir! Kendini savunmak için tehlikeli olabilir, bu nedenle vahşi doğada bir kediye yaklaşmamak en iyisidir.

Onlar evcilleştirilmiş kediler değildir

Evimizdeki kedilere olan inanılmaz benzerliğine rağmen, yaban kedisi evcil bir hayvan değildir! İçgüdüleri vahşidir ve yaşam tarzına göre hayatta kalmak ve gelişmek için doğada olması gerekir. Bu nedenle, bir yaban kedisini evcilleştirmeye çalışmak, çevre suçu olarak kabul edilmesinin yanı sıra, hem kişi hem de hayvan için sadece sorun yaratacaktır.

Bazıları tamamen siyah doğar

Son derece nadir olmakla birlikte, kedi-do-mato'nun melanik, yani tamamen siyah doğma olasılığı vardır. Bu genetik mutasyon, hayvanın vücudundaki deri ve tüy pigmentasyonundan sorumlu proteinlerden biri olan melanin miktarını artırır ve diğer kedi-do-mato'lara kıyasla biyolojik farklılıklar yaratabilir.hayvanın ve alışkanlıklarının incelenmesi.

Koruma durumu ve tehditler

Çalı kedisi, Güney Amerika genelinde nesli tükenmekte olan hayvanlar listesinde yer almaktadır. Bu makalede gösterilen bu hayvanın bazı türleri, daha spesifik faktörler nedeniyle diğerlerinden daha fazla risk altındadır.

Herkesin hemfikir olduğu nokta, bunun başlıca nedenlerinin ormansızlaşma, gıda kıtlığı ve derilerinin ticaretinin yapıldığı on yıllar boyunca bu hayvanların maruz kaldığı avcılık olduğu. Yalnız yaşamları da üremelerinin düşük olmasına katkıda bulunuyor ve türün korunması için insan müdahalesini gerektiriyor, çiftleşme esaret altında gerçekleştiriliyor.

Vaşak uyum sağlama konusunda harikadır!

Bu makale boyunca, vahşi kedinin çeşitlerini ve bulunabileceği en farklı yerleri gördünüz, değil mi? Bunun nedeni, farklı ortamlara uyum sağlamada harika olmasıdır. Ağaçlara tırmanmasına, dağlık arazilere tırmanmasına ve hatta iyi yüzmesine izin veren fiziksel yeteneklere sahip akıllı bir hayvandır.

En farklı biyomlardaki çeşitli yaban kedisi türleri, varoluşları boyunca evrim geçirmiş ve bu da onları farklılaştıran, örneğin kürk varyasyonları gibi küçük adaptif mutasyonlar yaratmıştır.

Ancak, evcil kedilerimize çok benzeyen bu yalnız hayvan hala birçok sır saklıyor. Sadece türün ve doğanın korunması ile bir gün özel çalı kedileri hakkında her şeyi ortaya çıkarmak mümkün olacak!