Inhoudsopgave
Heb je ooit gehoord van de ongrijpbare haai?
Bron： //br.pinterest.com De ongrijpbare haai is een heel andere haaiensoort, die niet zo veel voorkomt in de natuur, maar toch veel aandacht en nieuwsgierigheid trekt van de meeste mensen. In dit artikel leer je over de belangrijkste kenmerken van deze eigenaardige soort.
Je komt meer te weten over de levenswijze van deze haai, hoe hij jaagt, broedt en wat hij eet, maar ook waarom hij bekend staat als levend fossiel en waarom hij de enige nog levende soort van de Mitsukurinidae-familie is.
Wist je bijvoorbeeld dat de Goblinhaai niet op hoge snelheid zwemt? Bekijk meer curiosa over de Goblinhaai!
Kenmerken van de ongrijpbare haai
Bron： //br.pinterest.com De ongrijpbare haai is zonder twijfel een heel andere soort dan alles wat je ooit hebt gezien. In dit deel van het artikel zul je iets meer begrijpen over deze verschillende haaiensoort, zul je de oorsprong van de naam begrijpen, zijn fysieke kenmerken leren kennen en nog veel meer.
Zie ook: Wat eten garnalen? Bekijk kannibalistische, omnivore garnalen en meer!Naam en oorsprong
De goblinhaai of koboldenhaai heeft een groot verspreidingsgebied dat een groot deel van de Atlantische, Stille en Indische Oceaan omvat, maar komt het meest voor voor de kust van Japan.
Japanse vissers die de haaien per ongeluk vingen, konden niet anders dan hun uitstekende snuiten opmerken, die hen deden denken aan populaire verhalen over een demon met lange snuiten en rode gezichten die bekend staan als tengu.
Dus begonnen ze de soort tengu-zame te noemen (zame betekent "haai" in het Japans). Dit werd in het Engels vertaald als "goblin shark", met "elfin shark" als alternatieve naam die het wezen af en toe gebruikt.
Visuele kenmerken
Het meest opvallende kenmerk van de goblinhaai is zijn lange, platte snuit, die lijkt op het blad van een slagzwaard. Sommigen zeggen dat de extra lange snuit wordt gebruikt om voedsel te zoeken in nauwe spleten.
De kaken van een goblinhaai zijn bevestigd aan elastische ligamenten en wanneer de prooi nadert, steekt de kaak uit, waardoor de haai zijn hele bek naar voren kan steken over een afstand die gelijk is aan 8,6 tot 9,4 procent van zijn totale lichaamslengte. De bovenkaak bevat tussen de 35 en 53 rijen tanden. Dan is er nog de onderkaak, die 31 tot 62 rijen tanden heeft.
Grootte, gewicht en levensduur
Als ze geboren worden, zijn ze ongeveer 80 tot 100 cm lang. Als ze volwassen zijn, meten de mannetjes 260 tot 380 cm. Zoals de meeste haaiensoorten zijn de vrouwtjes groter, tot meer dan 420 cm. Er zijn ook kolossale exemplaren van 620 cm ontdekt.
Het gewicht kan variëren van 190 kg tot 200 kg. Het grootste geregistreerde individu was 3,6 meter lang en woog 210 kg, maar het is mogelijk dat goblinhaaien nog groter kunnen worden. De levenscyclus van de goblinhaai is tussen de 30 en 35 jaar.
Goblinhaaien voeren
De goblinhaai voedt zich voornamelijk met schaaldieren, plankton, roeipootkreeftjes, visseneieren, inktvis en beenvissen, en soms met octopus, garnalen en roggen. De goblinhaai heeft een jachtmethode ontwikkeld die wordt omschreven als roofzuchtige hinderlaag.
Een koboldhaai kan in stilte een prooi aanvallen zonder veel bewegingen te maken die de prooi zouden kunnen waarschuwen dat hij onderweg is. Zodra het doelwit van de koboldhaai binnen bereik is, kunnen de vreemd geplaatste kaken in zijn bek naar voren springen en de nietsvermoedende vis of ander zeeleven dat de haai eet, vangen.
Verspreiding en habitat
De ongrijpbare haai leeft in de open oceaan op een diepte van 100 tot 1300 meter. Hij komt voor in de Atlantische Oceaan, de Stille Oceaan en de Indische Oceaan, waar hij schaars en onregelmatig verspreid is. Hij is gevangen in de zeeën rond Japan, Nieuw-Zeeland, Frankrijk, Madeira, Zuid-Afrika, Brazilië en verschillende andere landen.
Er zijn aanwijzingen dat de ongrijpbare haai af en toe naar ondieper water gaat, net als veel andere diepzeesoorten. Over het algemeen gaan ze naar ondiep water als ze op zoek zijn naar prooi.
Gedrag
Er is weinig bekend over het gedrag van deze eigenaardige soort, maar zoals we in het vorige onderwerp hebben gezien, leeft de Goblinhaai op grote diepte en door de afwezigheid van licht in de diepe wateren waarin hij zwemt, detecteert de Goblinhaai de aanwezigheid van prooien door middel van elektrosensitieve organen op zijn gezicht of snuit.
Als hij dan een prooi vindt, zet hij zijn kaken op en gebruikt hij een tongspier om de prooi vast te pakken en naar zijn scherpe voortanden te trekken.
Kwabaalhaaien
Er is niet veel onderzoek gedaan naar deze soort, maar men denkt dat ze eierleggend zijn en de gewoonte hebben om te migreren om te paren en te paaien.
De voortplanting gebeurt door inwendige bevruchting, d.w.z. het mannetje brengt het mannelijke voortplantingsorgaan (clasper genoemd) in het copulatieorgaan (oviduct) van het vrouwtje. De ontwikkeling van de eitjes vindt plaats in de oviduct van de vrouwtjes en wanneer de jongen al ontwikkeld zijn, worden ze uitgestoten.
De geboorteomvang van jonge haaien is waarschijnlijk 81 centimeter. Mannetjes zijn geslachtsrijp als ze iets meer dan 2,5 meter lang zijn.
Waarom de ongrijpbare haai als een levend fossiel wordt beschouwd
Bron： //br.pinterest.com De ongrijpbare haai is veel ouder dan je denkt, een van de oudste nog levende diersoorten. En nu zul je begrijpen waarom hij wordt beschouwd als een levend fossiel.
De Goblinhaai is miljoenen jaren oud
De ongrijpbare haai is een heel andere haaiensoort. Hij staat bekend als een "levend fossiel" omdat hij de enige levende vertegenwoordiger is van de Mitsukurinidae familie, een geslacht van haaien dat ongeveer 125 miljoen jaar oud is.
De Goblinhaai vertoont een sterke gelijkenis met de soort Scapanorhynchus, een haai die leefde in het Krijt, meer dan 65 miljoen jaar geleden. Het verband tussen de soorten is echter nooit bewezen, dus het is onmogelijk om te weten of ze echt verwant zijn.
Ze zijn de enige nog levende soorten van de Mitsukurinidae familie
De familie Mitsukurinidae evolueerde waarschijnlijk tijdens het Krijt. Haaien in deze groep - waaronder de elfenhaai - hadden fijne naaldachtige tanden aan de voorkant van hun bek. Tot de prehistorische soorten behoorde Anomotodon novus, die tussen 47,8 en 38 miljoen jaar geleden in Europa en Noord-Amerika leefde. Andere fossiele soorten waren wereldwijd verspreid.
De familie Mitsukurinidae maakt deel uit van een haaienorde die bekend staat als Lamniformes, waartoe ook de reuzenhaai en de witte haai behoren. Lamniformes hebben vijf kieuwspleten aan elke kant van het lichaam en de meeste soorten hebben twee rugvinnen.
De evolutie wekt nieuwsgierigheid op
Fylogenetische studies op basis van morfologie hebben de donkere haai geclassificeerd als het meest basale lid van de orde Lamniformes, bekend als de makreelhaai.
Studies met genetische gegevens hebben ook een basale classificatie voor deze soort bevestigd. De familie Mitsukurinidae wordt vertegenwoordigd door de soorten Mitsukurina, Scapanorhynchus en Anomotodon, allemaal soorten uit het Krijt.
Mitsukurina zelf duikt voor het eerst op in het fossielenbestand tijdens het Midden-Eoceen; uitgestorven soorten zijn onder andere M. lineata en M. maslinensis. Omdat het het laatste lid is van een oude lijn, en een die verschillende "primitieve" eigenschappen heeft behouden, is de elfenhaai beschreven als een "levend fossiel".
Meer curiosa over de ongrijpbare haai
Bron： //br.pinterest.com Nu gaan we het hebben over nog meer curiosa over de Goblinhaai. Vanwege zijn eigenaardige en mysterieuze levensstijl wekt de Goblinhaai nieuwsgierigheid en trekt hij de aandacht van veel mensen. Bekijk hieronder meer curiosa over de Goblinhaai.
Zie ook: Wat is het duurste paardenras ter wereld? Maak kennis met 14 rassen!Staat van instandhouding onbekend
Hoewel de ongrijpbare haai een zeldzame vangst is, komen ze waarschijnlijk veel voor. De zeldzaamheid is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat deze haai een diepwaterbewoner is die zelden aan de oppervlakte wordt gezien. De meeste worden gevonden op continentale hellingen tussen 100 en 1.130 m diep.
Daarom hebben ze nauwelijks te maken met menselijke visserijactiviteiten, het is helemaal niet gebruikelijk dat vissers deze haai vinden, dus als dat gebeurt, wordt het plaatselijk nieuws. Ze staan op de lijst van "minst zorgwekkende" door de International Union for Conservation of Nature (IUCN).
Naarmate hij ouder wordt, krimpt hij
Een merkwaardige eigenschap van de Goblinhaai is dat hij krimpt naarmate hij ouder wordt. De lange, platte snuit die de Goblinhaai heeft, wordt zelfs evenredig korter naarmate hij ouder wordt. Het is een merkwaardig geval en het doet ons zelfs denken aan de mens, die naarmate hij ouder wordt spichtiger wordt en in omvang afneemt.
Naarmate hij ouder wordt, wordt zelfs jagen iets moeilijker, door het verlies van de grootte van de snuit, die een grote bondgenoot is bij het vangen van prooien.
Niet gevaarlijk voor mensen
Omdat deze dieren op de zeebodem leven en er maar weinig soorten zijn die ondiepe wateren bereiken, worden goblinhaaien niet als een bedreiging voor de mens beschouwd. Het tegendeel is echter waar, de International Conservation of Nature (IUCN) heeft de goblinhaai opgenomen in de categorie Minst Zorgwekkend.
Hoewel dit een goed teken is, kan dit veranderen nu het leefgebied van de ongrijpbare haai zich langzaam vult met meer en meer menselijk afval. Het vissen op ongrijpbare haaien zal hier ook aan bijdragen, omdat ze erg waardevol zijn geworden voor verzamelaars. Het vlees kan worden gedroogd en gezouten en de kaken worden door velen gewaardeerd.
Zwem niet met hoge snelheden
Waarom hebben goblinhaaien zulke rare kaken? Het antwoord heeft waarschijnlijk te maken met de manier waarop ze zwemmen. Goblinhaaien zijn slappe roofdieren met een zacht lichaam, kleine vinnen en een flexibele staart die niet ontworpen is voor snelle voortstuwing, waardoor het langzaam bewegende vissen zijn.
Dus misschien is de katapult-voedertechniek geëvolueerd als een manier om de traag bewegende carnivoor te helpen zijn prooi te vangen in omstandigheden met weinig licht.
Geïnspireerde filmpersonages
De elfenhaai heeft al een aantal personages geïnspireerd voor de films, bijvoorbeeld Knifehead, een kaiju uit Pacific Rim (2013). Dit personage heeft een lange, puntige snuit die een bewuste hommage is aan de elfenhaai.
Volgens Charlie Henley, visual effects supervisor van 2017's Alien: Covenant, zochten hij en zijn team inspiratie bij de goblinhaai bij het ontwerpen van de withuidige "neomorph" van de film, die een stel uitstekende kaken had die gebruikt werden om een reiziger te doden in het midden van de film.
Grondelhaai, een bijzondere haai
Zoals we hebben gezien, heeft de Goblinhaai enkele eigenaardigheden van de soort, het is een haai die op grote diepte leeft en om deze reden wordt hij niet vaak gezien. En omdat hij op grote diepte leeft, leeft hij in gebieden met heel weinig licht, waardoor hij een elektrosensitief orgaan ontwikkelde dat zich in het gezicht en de snuit bevindt, zodat hij zijn prooi kan voelen en vangen.
Het is een haai die al duizenden jaren bestaat en het is de enige nog levende haai van de Mitsukurinidae familie. Wat hem nog mysterieuzer maakt, is het feit dat hij zelden door vissers wordt gezien. Bovendien heeft de soort zelfs filmpersonages geïnspireerd. Door zijn afwijkende kopvorm trekt hij veel aandacht.
