Toekan mier: ken de pijnlijkste steek ter wereld

Toekan mier: ken de pijnlijkste steek ter wereld
Wesley Wilkerson

Tocandira mier heeft een sterke beet en wordt gebruikt in rituelen

De Tocandira Mier of Kogelmier, zoals hij bekend staat, is een algemene soort in de bosgebieden van Zuid-Amerika en het Caribisch gebied. Hij staat bekend om zijn aanzienlijk sterke angel, die pijn veroorzaakt die lijkt op de pijn van een schot, vandaar de bijnaam "Kogelmier".

In dit artikel leer je wat dit gevaarlijke insect eet, waar het leeft, hoe het zich voortplant en nog veel meer. Hier leer je alles over de Tocandira en begrijp je waarom deze kleine insecten respect afdwingen.

Kenmerken van de tocandira mier

Vanaf nu kijken we naar specifieke details die een technisch begrip van de kogelmier mogelijk maken. Hier leer je hoe je deze dieren kunt identificeren aan de hand van hun belangrijkste kenmerken en waar je ze kunt vinden.

Naam

De Tocandira komt oorspronkelijk uit de tropische wouden van Zuid- en Midden-Amerika, zoals het Amazonegebied. De wetenschappelijke naam van deze mierensoort is Paraponera Clavata. Dit insect heeft echter verschillende andere namen die variëren afhankelijk van de regio waar hij voorkomt.

De bijnamen tocandira, tocanguira of zelfs tucandeira hebben dezelfde betekenis en verwijzen naar de uitdrukking "het doet veel pijn" in een inheems dialect in het Amazonegebied, terwijl de bijnaam "mierenbala" werd gegeven door reizigers die door een van deze insecten werden gebeten en letterlijk de kracht ervan voelden.

Maatregelen van de mier

De kogelmieren worden beschouwd als grote insecten, zoals werksters, d.w.z. gewone mieren die de mierenhoop beschermen, die tot 2 cm lang kunnen worden, terwijl de mieren en koninginnen van de soort een ongelofelijke lengte van 3 cm kunnen bereiken, waardoor ze gemakkelijk te herkennen zijn door een behendige waarnemer.

Dankzij de grote afmetingen van de Tocandira kunnen deze gewelddadige insecten hun habitat domineren en zich sneller en gemakkelijker verplaatsen, waardoor ze grote afstanden kunnen afleggen om te jagen en te foerageren.

Visuele kenmerken

De tocandira soort is enorm in vergelijking met andere mierensoorten. Bovendien hebben deze insecten een roodzwarte kleur, waarbij de zwarte tinten sterker zijn op de mieren en de koningin.

Het lichaam van een tocandira bestaat uit zes poten, wat hem een groot voortbewegingsvermogen geeft, en hij heeft ook grote antennes voor preciezere geolocatie, en een enorme onderkaak. Daarnaast bevindt de angel, die verantwoordelijk is voor de beruchte steek, zich in het achterlijf van de mier en kan met het blote oog worden gezien.

Zie ook: Prijs van de papegaai: bekijk de kosten en de uitgaven

Voedsel

In tegenstelling tot andere mieren is de Tocandira een vleesetend insect. Over het algemeen voedt hij zich met andere mieren, kleine geleedpotigen en de resten van dierlijke karkassen die gevonden kunnen worden op de bosbodem of op gemakkelijk bereikbare boomtakken.

Zie ook: Wist je dat er een dag van de hond is? Bekijk datum en betekenis

Tocandiras hebben een voorkeur voor bladeren en bloemblaadjes die bestoven zijn of nectarresten op hun oppervlak hebben.

Verspreiding en habitat

De Paraponera Clavata komt voor in een uitgestrekt gebied dat zich volgens recente gegevens uitstrekt van het zuiden van Mexico tot aan het begin van het Andesgebergte en kan ook worden gevonden aan de westelijke rand van het Amazonewoud, een gebied dat landen als Peru, Bolivia en Ecuador omvat en helemaal doorloopt tot aan de oostelijke rand van het grote tropische woud, in het binnenland van Brazilië.

Behalve in het Amazonegebied komt de Tocandira ook voor in delen van het Atlantisch regenwoud. In het binnenland van de bossen zijn deze insecten vaak te vinden in grote gemeenschappen van mierenhopen, meestal aan de voet van grote bomen, die zich uitstrekken tot in de grond.

Gewoonten en gedrag

Kogelmieren zijn sociale dieren met een nachtelijke gewoonte. De ondergrondse nesten die de tocandira maakt, bieden onderdak aan duizenden individuen en worden dag en nacht beschermd door de soldaten van de kolonie. De schat van deze plekken is hun centrum, waar de tocandira-rainha, verantwoordelijk voor de voortplanting van de soort, rust.

De toekans, vooral de mieren van de soort, worden herkend als extreem opgewonden en relatief gewelddadige insecten en vallen gulzig de prooien aan die als voedsel dienen en degenen die de mierenhoop durven te verstoren.

Voortplanting

Zoals bij alle mierensoorten wordt de voortplanting van de Tocandira uitgevoerd door haar koningin. Geschat wordt dat elke twee weken een mannetje de matriarch van de kolonie bevrucht. In elke voortplantingscyclus legt de koningin gemiddeld 200 eitjes.

Als de tijd rijp is, leggen de koninginnen hun eitjes op een plek met de juiste temperatuur in de mierenhoop, ver weg van roofdieren. Als de eitjes uitkomen, vormen ze larven die worden gevoed en beschermd door de soldaatinnen tot ze volwassen zijn.

Feiten en curiosa over de tocandira mier

Nu gaan we kijken naar wat merkwaardige informatie over de Tocandira. Leer waarom deze mier wordt beschouwd als de mier met de pijnlijkste steek ter wereld, wat je moet doen als je erdoor wordt gestoken en nog veel meer!

De pijnlijkste steek ter wereld

Volgens biologen bestaat het gif van de Tocandira uit het neutrotoxine poneratoxine, dat de zenuwuiteinden snel aantast en trillingen, misselijkheid, braken en ondraaglijke pijn veroorzaakt. Men schat dat de pijn die door de beet wordt veroorzaakt 12 tot 24 uur aanhoudt zonder onderbreking.

Deze mier lijkt qua uiterlijk en manier van bewegen op sommige wespensoorten, maar de tocandira valt alleen aan als hij zich bedreigd voelt, dus het is ideaal om uit de buurt van deze insecten te blijven.

Gebruik in inheemse rituelen

Een van de inheemse stammen die de tocandiras gebruiken in rituelen is het Sataré-Mawé volk, dat in Brazilië leeft. Het ritueel dat door dit volk wordt uitgevoerd is voor jongens vanaf 12 jaar om te bewijzen dat ze klaar zijn om man genoemd te worden, of voor alleenstaande mannen die op het punt staan om te trouwen.

Voor het ritueel maken de veteranen van de stam handschoenen klaar met bananenbladeren. 10 tot 20 tocandiras worden verdoofd aan de handschoen vastgebonden en met hun angel naar de binnenkant van de uitrusting gedraaid. De deelnemer trekt dan de handschoen aan waarin hij meerdere keren wordt gestoken en de pijn moet verdragen om zijn waarde te bewijzen.

Eerste hulp na een beet

Het beste is om te voorkomen dat je door een tocandira wordt gestoken, want als de persoon die wordt aangevallen veel steken krijgt en allergisch is voor de stoffen in het gif van deze mieren, kan hij of zij sterven. In het geval van een steek is de eerste stap echter om de mier die verantwoordelijk is voor de aanval van de plek te verwijderen en de plek goed te wassen.

Daarna moeten koude watercompressen op de plaats van de beet worden aangebracht om de zwelling te verminderen. Het gebruik van antihistaminica, pijnstillers en hydrocortisonzalf helpt ook. De gevolgen van de beet kunnen echter ook vanzelf verdwijnen, maar dit duurt gemiddeld 24 uur.

Ze hebben hun eigen parasiet

Ruzies om ruimte en om de voorkeur van de koningin komen vaak voor tussen mannelijke kogelmieren binnen de nesten. Deze gevechten leiden tot verwondingen en sterfgevallen, en de geur die wordt uitgeademd door het lichaam van een dode of zieke tocandira trekt de varenrouwmug (Apocephalus paraponerae) aan, die een parasiet is van de toekanjeras.

Als ze de kans ziet, gaat de bidsprinkhaanvlieg snel naar de gewonde of dode mier en legt ze haar eitjes. Er wordt geschat dat er tot 20 eitjes kunnen worden gelegd op één gewonde tocandira. Het lichaam van de gedode mier dient als voedsel voor de larven van de vlieg en voor de moedervlieg zelf.

Het tocandira-pistool vuurt alleen uit zelfverdediging

Zoals de meeste wilde dieren streeft de Tocandira mier ernaar om rustig in zijn habitat te leven zonder gestoord te worden. We hebben in dit artikel gezien dat, om de krachtige steek van een kogelmier te ervaren, het noodzakelijk is om deze mier uit te lokken of voor dat doel te gebruiken, zoals het geval is in inheemse rituelen.

Omdat het een insectensoort is die veel voorkomt in Zuid-Amerika, is de Tocandira te vinden in verschillende regio's van de Braziliaanse staten, dus het is belangrijk om voorzorgsmaatregelen te nemen voor het geval je het territorium van deze dieren binnendringt en gebeten wordt door een van hen.

Nu je alles weet over de tocandira mierensoort, blijf alert om niet verrast te worden door dit insect en als je per toeval gebeten wordt, volg dan de voorzorgsmaatregelen die we geleerd hebben voor een goed en licht herstel.




Wesley Wilkerson
Wesley Wilkerson
Wesley Wilkerson is een ervaren schrijver en gepassioneerd dierenliefhebber, bekend om zijn inzichtelijke en boeiende blog, Animal Guide. Met een graad in zoölogie en jarenlang gewerkt als natuuronderzoeker, heeft Wesley een diep begrip van de natuurlijke wereld en een uniek vermogen om contact te maken met allerlei soorten dieren. Hij heeft veel gereisd, zich ondergedompeld in verschillende ecosystemen en hun diverse wilde dierenpopulaties bestudeerd.Wesley's liefde voor dieren begon op jonge leeftijd toen hij talloze uren doorbracht met het verkennen van de bossen in de buurt van zijn ouderlijk huis, waarbij hij het gedrag van verschillende diersoorten observeerde en documenteerde. Deze diepe band met de natuur voedde zijn nieuwsgierigheid en gedrevenheid om kwetsbare dieren in het wild te beschermen en te behouden.Als ervaren schrijver combineert Wesley in zijn blog vakkundig wetenschappelijke kennis met boeiende verhalen. Zijn artikelen bieden een kijkje in het boeiende leven van dieren, werpen licht op hun gedrag, unieke aanpassingen en de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd in onze steeds veranderende wereld. Wesley's passie voor belangenbehartiging van dieren komt duidelijk naar voren in zijn schrijven, aangezien hij regelmatig belangrijke kwesties aan de orde stelt, zoals klimaatverandering, vernietiging van leefgebieden en natuurbehoud.Naast zijn schrijven ondersteunt Wesley actief verschillende dierenwelzijnsorganisaties en is hij betrokken bij lokale gemeenschapsinitiatieven gericht op het bevorderen van coëxistentie tussen mensenen dieren in het wild. Zijn diepe respect voor dieren en hun leefgebieden komt tot uiting in zijn inzet voor het promoten van verantwoord natuurtoerisme en het onderwijzen van anderen over het belang van het handhaven van een harmonieus evenwicht tussen mens en natuur.Via zijn blog, Animal Guide, hoopt Wesley anderen te inspireren om de schoonheid en het belang van de diverse dieren in het wild op aarde te waarderen en om actie te ondernemen om deze dierbare wezens te beschermen voor toekomstige generaties.