Inhoudsopgave
Wat is embuá of slangenluis?
De embuá kan tot 30 cm lang worden en is een soort uit een groep dieren die al miljoenen jaren op aarde leven. Deze dieren hebben een verscheidenheid aan soorten die gemakkelijk met elkaar verward kunnen worden vanwege hun gelijkaardige uiterlijk en subtiele verschillen.
De embuás worden zelfs verward met de lacraia of duizendpoten, maar het zijn dieren met heel verschillende kenmerken. Ontdek hier wat deze verschillen zijn, evenals veel meer informatie over dit zeer oude dier in ons midden. Bekijk hier wat hun gewoonten zijn, waar ze zich mee voeden en nog veel meer. Veel leesplezier!
Kenmerken van de embuá
Leer meer over de embuá en kom te weten waar ze vandaan komen en waar ze graag leven. Leer hun fysieke kenmerken identificeren om ze niet te verwarren met soortgelijke dieren.
Oorsprong en habitat
Duizendpoten zijn een van de oudste wezens op aarde. Al in het Siluur voedden vroege vormen van deze wezens zich met mossen en primitieve vaatplanten. De embuá is een diplopode van de myriapodklasse, dat wil zeggen een dier met veel poten die paarsgewijs over het lichaam zijn verdeeld.
Deze dieren leven in vochtige omgevingen en zijn gemakkelijk te vinden onder bladeren, resten van dode bomen of verrot hout. Daarom zijn ze te vinden in tuinen, parken en zelfs in plantenpotten in huizen.
Visuele aspecten
De embuá heeft een lichaam dat bestaat uit een kop, achterlijf en borststuk. De kop is klein en bevat een paar antennes. Het borststuk van de embuá is kort en bestaat uit vier segmenten, waarvan de laatste drie antennes hebben en elk segment van het embuálichaam bevat een paar poten.
Deze soort myriapoden verschilt van de kilopoden (lacraia of duizendpoten) doordat ze een meer afgerond lichaam hebben. Ze hebben geen angels of gifinjectieklauwen. Diplopoden hebben zeer langwerpige cilindrische lichamen of platte lichamen met meer dan 20 segmenten in hun lichaam.
Voedsel
De embuá voedt zich met dood organisch materiaal dat in ontbinding is, waardoor hij een belangrijke rol speelt in het ontbindingsproces. Zijn dieet bestaat voornamelijk uit bladeren, stammen, takken en kleine dode dieren die zich vermengen met het bodemsubstraat. De embuá kan zelfs karton eten en dit ontbinden alsof het hout of bladeren van een plant zijn.
Voortplanting en gedrag
De embuas planten zich geslachtelijk voort en hun geslachtsorganen bevinden zich in een van de achterste segmenten. Bij mannetjes is het geslachtsorgaan een modificatie in de poot van het zevende segment en bij vrouwtjes een opening in het derde segment. Tijdens de copulatie slaan de vrouwtjes de spermatozoïden op in het segment en bevruchten ze de eitjes op het moment dat ze ze leggen.
Hoewel ze van vochtige plekken houden, vluchten de embuas voor een te hoge luchtvochtigheid, vooral in de broedtijd. In tijden van regen en overstromingen zoeken ze plekken waar de luchtvochtigheid stabiel is. Het is op dit moment dat velen woningen binnendringen op zoek naar de ideale plek.
Sommige soorten embuá (slangenluis)
Ontdek hier enkele soorten hinderlagen en wat je aan elk van hen kunt herkennen. Bekijk ook welke soorten je met elkaar kunt verwarren en welke subtiele verschillen je kunt gebruiken om ze van elkaar te onderscheiden.
Zie ook: Puppy lijdt wanneer hij van eigenaar verandert? Controleer de tekenen en tips!Tachypodoiulus niger
Het is een zeer bekende soort met een zwart en glanzend lichaam, witte poten die opvallen ten opzichte van het lichaam en een puntig en vooruitstekend telson (het laatste segment van een geleedpotige). Andere soorten hebben ook deze configuratie van kleuren en grootte van het telson, zoals Julus scandinavius of Ophyiulus pilosus.
Als ze jong zijn hebben ze een bruine kleur met lichte lengtestrepen, waardoor ze verward kunnen worden met de Ommatoiulus sabulosus. Een ander opvallend kenmerk van de Tachypodoiulus niger is de aanwezigheid van dwarsstrepen en lengtestrepen op de rug van het lichaam.
Narceus americanus
Narceus americanus is een reuzenduizendpoot die voorkomt in het oosten van Noord-Amerika. Hij is bekend onder namen als reuzenduizendpoot, ijzeren worm of duizendpootworm. Hij komt het meest voor ten westen van Georgetown, Texas, ten noorden van het Ottine moerasgebied, VS.
Deze soort krult zich meestal op of laat een schadelijke vloeistof los als hij bedreigd wordt. Deze vloeistof bevat grote hoeveelheden benzoquinonen, een stof die brandwonden en oogirritatie kan veroorzaken. Veel soorten miljoenpoten scheiden waterstofcyanide af, dat vergelijkbare symptomen kan veroorzaken, maar anders is dan Narceus americanus.
Cylindroiulus caeruleocinctus
Deze soort is reusachtig en kan wel 30 cm lang worden. Hij is blauwachtig bronskleurig en heeft geen uitstekende staart. Deze soort kan verward worden met de Cylindroiulus londinensis, maar deze laatste is groter en heeft een anders gevormde uitstekende staart.
Andere soorten hebben een vergelijkbare kleur als de Cylindroiulus caeruleocinctus, maar zijn kleiner en hebben een spitsere staart. Een andere soort, de Cylindroiulus britannicus, heeft een staart met dezelfde vorm en dezelfde kleur als de Cylindroiulus caeruleocinctus, maar zijn kleinere dieren van maximaal 20 cm.
Archispirostreptus gigas
Dit is echt een gedifferentieerde myriapod. Deze van oorsprong Afrikaanse geleedpotige kan 38,5 cm lang en 67 mm in omtrek worden. Deze Afrikaanse reus heeft ongeveer 256 poten, waarvan het aantal verandert afhankelijk van de ruiperiode van het dier.
Hun grootste concentratie bevindt zich in West-Afrikaanse landen, van Mozambique tot Kenia, maar ze worden zelden aangetroffen op hoogtes hoger dan 1.000 meter. Hun natuurlijke habitat bestaat uit bossen, maar ze kunnen ook worden aangetroffen in gebieden dicht bij de oceaan waar een grotere concentratie bomen is.
Zie ook: Paardenkleuren: leer meer over paardenvachten en hun variatiesZe kunnen 5 tot 7 jaar oud worden en hebben twee vormen van verdediging wanneer ze zich bedreigd voelen. De eerste is om zich op te krullen tot een stevige spiraal, waarbij alleen hun exoskelet (hun rug) blootgesteld wordt. De tweede vorm is de afscheiding van irriterende vloeistof uit de poriën van hun lichaam, wat irritatie aan de ogen of mond veroorzaakt.
Ommatoiulus sabulosus
Traditioneel bruin of zwart van kleur, heeft Ommatoiulus sabulosus twee zeer karakteristieke oranje strepen over de lengte van het lichaam. Deze strepen kunnen een gebroken vorm hebben, die lijkt op meerdere oranje vlekken, één op elk segment.
Bruine exemplaren kunnen worden verward met de jongere Tachypodoiulus niger of de Brachyiulus pusillus die geen puntig telson heeft. Net als de Tachypodoiulus niger heeft Ommatoiulus sabulosus dwars- en lengtestrepen op de rug van het dier.
Informatie en curiosa over de embuá
Zoek uit of de embuá giftig is en of het geïdentificeerd kan worden als een insect.
De embuás zijn niet giftig
Ze kunnen hooguit een afscheiding afscheiden die de ogen en mond kan irriteren als ze in direct contact komen. In tegenstelling tot de lacraia's, die klauwen met gif hebben, zijn diplopoden zoals de embuas ongevaarlijk voor mensen en andere dieren.
Een andere verdedigingsstrategie van dit dier is om zich op te krullen tot een stijve spiraal met zijn exoskelet.
Diplopoden zijn geen insecten
Chilopoden (lacraia's of duizendpoten) en diplopoden (embuá) zijn klassen van ongewervelde dieren die behoren tot het subylum myriapoden van het phylum geleedpotigen. Dit is hetzelfde phylum als de insecten, schaaldieren en spinachtigen. Alle geleedpotigen hebben een exoskelet gevormd door chitine dat hen bescherming biedt. Geleedpotigen zijn de dieren met het grootste aantal wezens op de planeet.
Er wordt geschat dat de dieren die dit phylum vormen drie keer zo groot zijn als alle andere bestaande phyla samen. Op deze manier kunnen we concluderen dat de embuas geen insecten zijn omdat ze in het subphylum van de myriapoda zitten en de insecten in een andere klasse van het phylum van de geleedpotigen zitten waar dieren als muggen, bijen, kakkerlakken en vlinders onder vallen.
De embuas kunnen 40 tot 400 poten hebben.
Ze worden duizendpotigen genoemd omdat ze veel poten hebben, maar in werkelijkheid heeft een ambuá gemiddeld ongeveer 400 poten. Het grootste aantal poten dat ooit op een embuá is gevonden, werd gevonden in de Verenigde Staten, waar een embuá van de soort Illacme plenipes in totaal 750 poten had. Het aantal poten op een embuá hangt sterk af van de leeftijd van het dier en hoeveel veranderingen het heeft ondergaan.
Het ecologisch belang van slangenluizen
De embuá of slangenluis is een dier van de diplopodenklasse en is efficiënt in het recyclen van organisch materiaal en het produceren van meststoffen van organische oorsprong (humus). Ze zijn in staat om zelfs karton te versnipperen en staan erom bekend dat ze tot 70% van het afvalvolume verkleinen en zo mest van hoge kwaliteit produceren.
De gongocompost (naam afgeleid van gongolo - een andere naam voor de embuá) is een natuurlijke meststof die afziet van producten zoals kolengruis en castorkoek (stikstofrijke meststof). De gongocompost wordt gebruikt om het gehalte aan voedingsstoffen en de bodemtextuur te verbeteren van de compost die door regenwormen wordt geproduceerd.
Voor de productie van gongocompost worden producten gebruikt zoals suikerrietbagasse, maïskolven en andere resten die gemakkelijk op boerderijen te vinden zijn, plus ander stikstofrijk materiaal zoals peulvruchten.
De lacraia of duizendpoot is een neef van de embuá
We hebben eerder gezien dat zowel hagedissen als slangen tot dezelfde groep dieren behoren, het phylum van de geleedpotigen en dezelfde superklasse (subphylum) van de myriapoden, maar ze behoren tot verschillende klassen. Hagedissen behoren tot de klasse van de chylopoden en slangenluizen tot de klasse van de diplopoden.
De grootste duizendpoot die ooit is gezien meet ongeveer 26 cm en is een giftig dier met een angel. Chylopoden leven verborgen en hebben nachtelijke gewoonten om uitdroging te voorkomen.
Slangenluizen zijn diplopoden, met twee paar poten per lichaamssegment. Het zijn detritivore dieren en hebben geen giforgaan. Ze leven op vochtige plaatsen en voeden zich met rottend organisch materiaal.
Hoe houd je de embuá uit de buurt van je huis?
Maak je dakgoten en daken goed schoon om te voorkomen dat regenwater zich verzamelt op vochtige, met puin gevulde plekken. Dit scenario is ideaal voor slangenluizen om zich voort te planten. Ze voeden zich namelijk met rottend materiaal zoals kleine dieren, etensresten of gebladerte.
Maak je achtertuin grondig schoon om elke vorm van aantrekking voor de ambua te voorkomen. Controleer je huis op lekken en infiltraties, zowel binnen als buiten op balkons, terrassen en garages. Houd alles schoon en droog, want ambua houden van vochtige omgevingen.
Controleer de keuken en badkamer vaker, zodat er geen plekken zijn die natter worden dan nodig. Houd de tuin en het gazon altijd schoon en gemaaid, zodat er zich geen bladeren en stukken hout ophopen.
De embuá (slangenluis): zeer oude diplopode
Hier heb je alles gecontroleerd over dit nieuwsgierige diertje dat al vele jaren op onze planeet voorkomt. We hebben gezien dat ze verschillende soorten hebben die over de hele wereld verspreid zijn. Ze verschillen van de lacraia's of duizendpoten omdat ze geen gif hebben. Hun lichaam wordt gevormd door een stijf schild dat ze beschermt als ze zich oprollen.
De embuás of slangenluizen, ook wel gongolos genoemd, spelen een zeer belangrijke rol in ons milieu. Het zijn dieren die verantwoordelijk zijn voor de afbraak van afval dat zich in de bodem afzet, zoals plantenresten, hout en kleine dieren.
Kortom, al het organische materiaal dat dood is in ontbinding dient als voedsel voor dit kleine insect, zelfs karton. Om te voorkomen dat ze je huis binnendringen, moet je het huis schoon houden en vochtige plekken vermijden.
